Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Umarım eğlenmişsindir." dedi Yukhei, ensesini kaşırken. Yuqi gülümsedi. "Tabii ki eğlendim. Film çok komikti! Film seçimini sana bırakarak iyi bir şey yapmışım." Yukhei gülümsedi. "Sevindim, o hâlde."
Yuqi'nin girdiği sokağa döndü Yukhei. Ellerini, pantolonunun ön cebine soktu. "Senin evin diğer tarafta kalmıyor muydu?" Yuqi'nin sorusu ile Yukhei kaşlarını kaldırdı. "Saat kaç oldu, bu saatte ve bu karanlıkta seni evine bırakmam gerek."
Yuqi gülümsedi. "Pekâlâ." Birlikte eve doğru yürümeye başladıkları anda Yukhei, günlerdir aklını kurcalayan soruyu sordu. "Sen soyutlandığını düşünüyordun Yuqi. Sana zorbalık ettikleri için mi böyle düşünüyordun?"
Yuqi başını olumsuzca salladı. "Hayır. Ama bana karşı bakışları değişikti ve ben soyutlandığımı düşünmüştüm. Ama öyle değilmiş. Yani en azından, seninle tanıştıktan sonra öğrendim."
Yukhei gülümsedi. "O zsman iyi ki tanışmışız, değil mi?" Yuqi kafa salladı. "Evet." Yuqi, 'şimdi aklıma geldi' dercesine mırıldandı, "Matematik sınavın nasıl geçti?" dedi hemen ardından.
Yukhei gülümsedi. "Güzel geçti. En azından diğer sınavlarıma göre, mükemmeldi! Peki, ya senin?" Yuqi omuz silkti. "Normaldi." Evin yakınlarına vardıkları anda Yuqi ilerlemek için atacağı adımı, Yukhei'nin bileğine yapışması ile durmuştu. Yuqi başını çevirip baktı. Yukhei, gülümseyerek tam anlamıyla karşısına geçti Yuqi'nin.
"Bu yapacağım hareketin seni nasıl etkileyeceğini bilmiyorum ama, üzülmeyeceğini ve kırılmayacağını düşünüyorum. Bu yapacağım hareketi yapıp yapmamak için gümlerce düşündüm. Ama en azından şimdi cesaretimle yapacağın hareketimden çekinmezsem, ömür boyu pişman olmayacağımı hissediyorum."
Yuqi kaşlarını çatarak Yukhei'ye bakarken. Yukhei saniyeler içinde, Yuqi'nin dudaklarına kapanmıştı. Yuqi gözlerini büyüterek gözlerini kaçırmakla meşguldü. Yukhei geri çekildi.
"Ya Yukhei, bu neydi şimdi!" Yukhei omuz silkerek gülümsedi. "İtebilirdin, ama bunu yapmadın?" Yuqi güldü. "Ya, az önce ilk öpücüğümü çaldın! Nasıl böyle rahat olabilirsin?" Yukhei güldü. "Pekâlâ, pekâlâ! Özür dilerim."
Yuqi gülümsediği anda Yukhei, karşısındaki kızın üzerine eğilmeye başladı. Yukhei eğildikçe,Yuqi geriye eğiliyordu. "Gülümserken çok tatlısın Yuqi." Yuqi güldü. "Ya, eve gitmeliyim Yukhei!" Yukhei, Yuqi'nin karşısından çekildi. "Tamam gidelim o halde." Yuqi gözlerini büyüttü. "Evden biri görebilir. Burada durman en iyisi."
Yukhei ellerini birbirine dik bir şekilde yaslayıp gözlerini kapattı. Tanrım, bir sorun çıkmasın! Hemen ardından gülümseyerek gözleri açtı. "Dua ettim az önce." Yuqi güldü. "Pekâlâ, dövüş sanatları bilen babamdan korkmuyorsan eğer gelebilirsin." Yukhei gözlerini büyüttü. "Pekâlâ, sana buradan da bakabilirim."
Yuqi güldü. "Yok öyle bir şey. Şakaydı!" Yukhei, karşısındaki kızın elini kendi eline kenetledi. "Seni seviyorum Yuqi."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selam ✌ Bu kitabımızı da sağsalim bitirdiğime göre gönük rahatlığıyla Seulgi + Taeyong yayımlayabilirim, değil mi? ♡
