JAIL OF CHEATING

CHAPTER 2

'Medyo spg!'

"I like that bear, pillow" nagulantang ako sa sinabi niya ngayun
niya na lang ulet ako tinawag sa pangalan

Kahet nagagalit o naiiniss at nagtatampo siya ay hindi niya ako tinatawag sa pangalan ..hindi niya rin iyun ginagawa dahil gusto daw niya ang endearment na "babe"

Gumuhit ang saket at kaba sa puso ko dahilan para mapatigil siya sa pagtulok ng cart sa hall ng mga bear bigla ay tumulong luha sa pisngi ko  at 'ayun na naman' ang boses niya kanina sa sasakyan "im so sorry" para saan nga ba iyun

Bigla ay nagsink in ang picture na diko makilala kung sino man iyun ay lalo akong napatulala sa mukha niya ang pag-aalala sa mukha niya ay bumakas

Sadyang diko na ata maalis sa pagkatao ko ang pagiging mababaw ang luha
Naalala ko bigla lahat ang 2 taon namin pinagsamahan

Nuong nasa boracay kame masayang nakikipaglaro sa alon habang hawak ang kamay  ng isat isa

Pagigising ako sa umaga tatawag siya agad para batiin ako  ..at napakarami pang alala
Alam kong napakababaw na dahilan ng hindi niya pagtawag sa akin ng endearment
Pero diko mapigilan parang kusang nagflashback sa utak ko

Hindi ko maintindihan ang dulot ng kaba  ng pagtawag na iyun kani-kanina lamang masaya kameng pumipili couple keychain at floor sticker design
Kani-kanilang ay nagtatawanan kame dahil namimili kame kung sino ang magdadala ng cart

Pero isang tawag lang niya ay parang nilibang ako sa saket at kaba ma para bang kaylanman diko na uli maririnig ang endearment niya sa akin

"Babe im sorry" niyakap niya ako at saka duon pinunasan ang mga luha ko nakatulala parin parang nasamid ako ng tatlong beses dahil sunod sunod kong paglunok ng biglang niya halikan ang ilong ko
"I didn't mean it babe okay?im sorry diko na uulitin" sabay yakap sa akin ng mahigpit napayakap na ka nalang din ako at di pinansin ang dumadaan tao

"Sana ol" ani ng nga teen ager na dumaan sa tabi namin
Natawa naman si adi pero binigyan ko lang siya ng tipid na ngiti

I can't tell lies that's the problem of me

Pagtapos namin bayaran ang mga binili namin ay dumeretsyo kame sa isang tapsilogan ung lage namin kinakaen kahet nagdedate kame sa anniversary namin dahil nagsimula lang talaga kame sa relasyon walang masyadong gastos at tanging tapsilog lang ang gustong kainin

Masaya parin kame kahet ganun lang date namin dahil parehas naman kameng hindi naghahangad ng mga bagay bagay

"Wala ka bang gana babe?" Tanong niya sa akin na bakas sa boses ang pagaalala hindi ko pa gingalaw ang pagkaen ko siya namab ay iilang subo lang din

Hindi ko maintindihan sa tuwing nagiiwas siya ng tingin pakiramdam ko ay lalim ng iniisp niyang hindi pwede ibahagi sa akin

At ang isipin iyun sobrang kaba ang dinala sa akin  "please adi don't hurt me please" nanginginig ang boses ko ng sabihin iyun
Nasa park kame ngayun ang sabi niya gusto na muna miya ako makasama ngayun at wag muna ako pumumta sa condo pero labis ang kaba at takot sa puso ko, patuloy ang pagtitig ko at nakita ko naman sa mga mata niya ang sakit , anong dahilan?

"What if i do?" Matapos tingnan ang papalubog na araw ay luminga ssiya sa akin kasabat ng tanong na iyun "bibigyan mo ba ako ng chance o iiwan moko katulad ng sakit na ibibigay ko sayo?"  Ilang beses akong napalunok "mahal kita,at mahal na mahal vien you know that, but  i know that soon you'll regret everything ,like  how  we started the story of us" wala bumagsak na luha ko at tanging isang mahapdi at malaking sugat ang iniwan ni adi sa puso ko ang ginawa niya