Draco Malfoy
"Kolun acıyormu?" Diye sordum ona.Pişman olmuşdum çünkü
"Sana ne Malfoy?"dedi bana
"İnsanlık olsun diye sordum cevap vermessen verme.Sanki çok umrumda"dedim ona.Ondan hoşlandığımı belli edemezdim.
"İnsanlık insanlarda olur bunu unutma"dedi ve odadan çıktı.Sakladığım şeyin ne olduğunu görmemişti.
Hermione Granger
Bana kolumun nasıl olduğunu sormuştu.Doğrusu acıyordu ve hatta morarmıştı bile.Ama ona hiç bir şey söylemedim ve çekip gitdim.Arkada sakladığı şeyi tamamen unutmuşdum.Hatırladığımda çok geçti.Çünkü artık her kes yatağında rüyalar içindeydi.Bir tek ben ayaktaydım.Akşam olanlar aklımdan çıkmıyordu.Her düşündüğümde nefesim kesiliyor,kalbim sıkışıyordu.Aklımdan bu olanlar zar-zor çıkartdıktan sonra uykuya daldım.Rüya dünyasına geçiş yaptım sanki...
***
Sabah çok erken uyanmıştım.Kahvaltıya daha 1 saat vardı.Elimi,yüzümü yıkadım.Üstüme bir şeyler geçirdim.Ginny uyansa beni merak etmesin diye Dışarı çıktım diye not bıraktım.Suç ve Ceza isimli muggle kitapımı aldım ve dışarı çıktım.Karagöle doğru yol aldım.Ordakı ağaçın altında oturdum.Rüzgarın hafif esintileri yüzüme deyiyordu.Saçlarımda küçük tutamlar yanaklarıma vuruyordu.Kitapımı açtım ve okumaya başladım.Arkadan gelen sesle irkildim.Kiminse arkada olduğunu hiss ede biliyordum.Lütfen pröfesör olmasın umuduyla arkama döndüm.Evet pröfesörlerden biri değildi.Ama hem de görmek istediğim son kişilerden biriydi.Yoksa ilkmiydi?Anlamıyordum.Draco Malfoy arkamda durmuş bana bön bön bakıyordu.Onun bu bakışlarına gıcık olmuştum.
"Niye burdasın?"dedim ona
"Sen niye burdasın peki?"dedi bana yine aynı bakışlar altında
"Gördüğün gibi kitap okuyorum.Huzurumu bozmaya mı geldin?"
"Doğrusu huzur bozmak en sevdiğim şey Granger.Ama buraya ben de senin gibi oturmaya gelmiştim."dedi bana
"Ve burda ben oturuyorum.Malesef yer yok Malfoy.Başka zaman oturursun" dedim gıcık ses tonumda.Doğrusu kendi sesime ve söylediklerime ben bile gıcık olmuştum.
"Yanında otura bilirim bence"dedi bana.
Ne?Malfoy yanımda mı oturmak istemişti?Neler oluyordu Merlin aşkına.
"Zaten ben kalkıyordum.Gel sen TEK BAŞINA otur" dedim.Tek başına sözünü bilerek vurguladım ve koşarak burdan gitdim.
"İYİ GİT.OH BEN DE RAHAT BURDA OTURAYIM TEK BAŞIMA" diye bağırdı arkamdan.
Salak diye geçirdim içimden.
***
Tablo karşısında öylece durmuşdum.Parola aklıma bir türlü gelmiyordu.Ben unutkan biri değildim.Parolayı nasıl unuturdum ben?Şişman hanıma bön bön bakıyordum.Sanki lütfen aç diye yalvarıyordum.Unutmuştum parolayı çünkü.
"Parolayı söylemeyi ne zaman düşünüyorsun?"dedi bana Şişman Hanım.
"Parola bir türlü aklıma gelmiyor.Zaten sen beni tanıyorsun.Gyrffindor olduğumu biliyorsun.Açarmısın?"dedim ona.
"Sana nasıl inanayım?Ya Hermione Granger şekline girmiş başka biriysen?Hem Hermione Granger olsan bile parolayı söylemeden izin vermem"dedi bana.
Öfleye pöfleye tablonun yanında yerde oturdum.Zaten kimse kapını açıp dışarı çıkıcaktı.Ben de o zaman girerdim içeri.
Ben niye unutmuştum parolayı?Kendi ismimi unuturum ama hiç bir zamam parola unutmazdım ben.Deli gibiydim resmen.
Eveeett.Yeni bölüm geldi.1 gün arayla atıcam demiştim ama 2-3 gün geçti sorry.Sizce Hermione parolayı neden unutdu?Cevaplarınızı yorumlara yazın.Yeni bölümlerde görüşmek dileğiyle😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sarı saçlar ~Dramonie~
Historia Corta"En büyük aşklar nefretle başlar" cümlesini kim söylediyse çok doğru söylemiş...