Ryon's P.O.V
Second day na ng pagpasok sa school pero wala pa rin akong pinagsabihan about dito sa sakit ko tsaka wala pa namang symptoms eh dati lang nung suka ako ng suka pero sabi ng doctor mayroon nalang daw akong a year to live or may 25% chance lang akong gumaling. Pwede pa umasa diba? HAHAHA
"Hoy Ryon!! Ano nanamang ginagawa mo jan? Napaka tagal mo talaga gumalaw baka malate ka ha!"
"Eto na nga eh saglit lang wait wait"
Ayaw talaga akong ipalate ni mama kasi kinukuha niya yung Perfect Attendance eh parang every year nakukuha ko ito kahit puyat ka mapapagising ka talaga ng maaga.
"Ma alis nako ah byeee"
"Okay ingat ka ha!"
Heto nanaman ako sa elevator na sobrang tagal gumalaw susme every floor bumubukas pa.
"Uyy tol papasok ka na ren pala"
Nakasalubong ko pa si Richard sa elevator
"Oo antagal pa netong elevator malelate pa ata ako"
"hahaha mabagal talaga elevator dito tapos every floor pa nagbubukas"
"Yon na nga eh tulad mo isang floor palang ako bukas agad char HAHAHAH"
"Ansama mo naman saken parang hindi magtropa tara sabay na tayo pasok"
"May magagawa paba ako eh nagsabay tayo dito???"
Hanggang sa nakababa na kami sa lobby at nakasakay na agad ng jeep buti hindi punuan kahit medyo late na
"Dalian mo na Ryon malelate pa ata tayo!"
"Teka nagmamadali ka nanaman jan Richard tara na takbo na BILIS"
Nakarating na kame sa room but wala pa si sir so hindi pa kami considered as late plus wala pa namang secretary na naglilista ng late mukhang bukas pa magbobotohan sa officers
"Class sorry I'm late cuz kinausap pako sa faculty"
"So let's start na muna sa bible service.. Katherine can you lead the prayer"
"Sige po sir"
Itong si Katherine ang pinakamatalino sa batch namen grabe ba naman kase magpuyat makapag aral lang nako hindi nako papalag dito ewan ko lang kay Veronica.
Matagal tagal den bago natapos ang bible service at may palaro pa si sir na maglagay daw kame ng papel sa likod tapos pwede ka magpasulat sa mga kaklase mo na nagdedescribe daw sayo either positive or negative. Jusme andaming pautot talaga nito ni sir second day palang ito ah
"Uyyy Ryyyy pasulat ako sa likod mo pramiss lalagay ko dito 'pogi at matalino'HAHAHAHAH"
"Nako Ica palaro lang to pinaplastik mo pa ako den magsusulat ako sayo lalagay ko 'DIET DIET DEN PAG MAY TIME'para quits tayo"
Hindi ko alam pero ako lang ba nakakapansin kay Veronica na every school year pataba siya ng pataba? As in dati ang payat pa neto tsaka grabe ito pag grades pinag uusapan hindi nagpapatalo baka nga plano niyang taasan ngayon si Katherine eh.
"Ayaw naten ng mga ganyan Ryyy eh sige FO na tayo"
"Okay sige babyeeee"
"Charot lang uyy sineryoso mo naman masyado HAHAHA"
"Libre mo muna ako HAHAHA"
"Balakajan Ry papasulat muna ako sa iba"
"Okayyyyy"
Mapera din itong si Veronica eh kaya mabubusog ka kapag kasama mo yan lalo na't kapag gutom only child lang kase kaya mayaman siya.
"Uhmm pwede akong magsulat sayo?"
YOU ARE READING
The Moment I Live For
Non-Fiction"Life is not a problem to be solved, but a reality to be experienced." Isa 'yan sa paborito kong quotation noong bata ako. Ang perpekto nga ng pamilya namin at kontento din sa mga bagay bagay kaso minsan naiisip ko rin kung gaano ako nag-iisa. Yung...
