•BOŞUNA | Texting {Ara Verildi}

Bölüm 13

"Aşkım sanmıyorum Erdem ve Ercüment'in böyle şeylerle uğraşacağını"

Düşünceli bir şekilde Mel'e baktım. "İyide geriye kalan tek kişi Egemen" dedim.

Ve bakışlarımı hemen karşı masada oturan Egemen ile arkadaşlarına çevirdim. Anında göz göze gelmemizle tebessüm ederek bakışlarımı kaçırdım.

Hafta sonu art arda yaşanan şaşkınlıklar üzere bugün okula korka korka gelmiştim. Birinin sürekli beni izlediğini ve yakınımda olduğunu hissediyordum. Artık bu duruma canım sıkılmaya başlamıştı.

E'yi bulacaktım yoksa bana kimliğini belli etmeye niyeti yoktu.

Telefonumun titremesiyle elime aldım.

E: Beni bulacaksın diye beni ihmal ediyorsun Bal Irmağım.

Asel: Senin kuracağın cümleye tüküreyim.

E: Oo sinirliyiz nasıl kafan karıştıysa her E harfi ile başlayan insanı ben sanıyorsun anasını kakxksks
E: Oysaki ben sana ismim E ile başlıyor demedim bana E diyebilirsin dedim.

Asel: Yapma kafam kalmadı yapma, karışıyor bak
Asel: E nolur çık artık karşıma belki görür görmez aşık olurum sana ne dersin.

E: Önüne bak masanın başına müdür geldi derim.

Kafamı kaldırmamla Müdür Bey'i görmüştüm. Toparlanıp ayağı kalktım.
"Asel okul çıkışı yanıma uğramanı istiyorum." Dedi otoriter bir sesle "Tamam hocam" diyerek tebessüm ettim. Ve zilinde çalmasıyla kantinden çıktık.

Ders sonunda bizim çocuklara durumu belirtip Hakan Hocan'ın odasına doğru ilerledim. Merak etmiyor değildim son zamanlarda garipsenecek bir durumla da karşılaşmamıştım. Kapıya geldiğimde arkamda birini hissettim. Ve arkamı döndüm.

"Can"

"Asel"

"Can" dedim ve konunun saçmalığını fark edince "Ne işin var burada" dedim sorarak.

"Senin ne işin var" dedi soruma soruyla karşılık vererek.

"Soruma soruyla cevap verme" dedim sitem ederek.

Güldü ve bir anda önüme geçip kapıyı açtı ardından öksürerek "Hocam bizi çağırmışsınız" dedi.

Biz mi?

Bende arkasından girdim ve kapıyı kapattım. Can önde ben arkasında ilerleyip karşılıklı olarak oturduk. Hakan Hoca tebessüm edip konuşmaya başladı.

"Evet çocuklar sizi çağırdım çünkü kafamda bir takım planlar var. Ve bu planları sizinle halletmeyi düşünüyorum."

Hocam açık konuşun korkuyorum. Halletmek falan.

"Yaklaşık 2 hafta sonra okulumuzun şiir yarışması var. Ve bu yarışmaya bir çok kişi katılacak. Yarışmanın düzenini ortamını ayarlamasını istediğim kişi Asel"

Ha? Gözlerim şaşkınlıkla açıldığında Hakan Hoca verdiğim tepkiye gülüp konuşmasına devam etti.

"Yarışmaya katılanlar sadece 12. Sınıftan olacak yani bir nebze sizin için bu yarışma, okuldan gitmeden önce sizlere böyle bir anı bırakalım dedik. Ve bu yarışmayla tamamen Asel'in ilgilenmesini istedim."

"Siz nasıl isterseniz Hocam" dedim tebessüm ederek.

"Güvenimi boşa çıkarmayacağına eminim." Diyerek elinde bulunan kağıdı bana uzattı. Elime aldım ve sonra incelemek için masaya koydum.

Can tam konuşacağı sıra Hakan Hoca sözü devraldı.

"Evet Can bu anlattıklarım da senden istediğim şey ise senin de bu yarışmaya katılman. Şiire olan ilgini eski okulunda da yaptığın bir kaç proje sayesinde biliyorum."

Dedi ve umutla Can'a baktı Can'a döndüğüm de ise göz göze geldik. Kendimi anlık tuhaf hissettim ve bakışlarımı kaçırdım.

"Çok isterim Hocam" dedi ve bana döndü ona umut verircesine kafamı salladım. Tebessüm etti ve önüne döndü.

"İkinize de çok teşekkür ederim çocuklar bir sorunuz olursa yanıma gelebilirsiniz."

Toparlanarak ayağı kalktık ve odadan çıktık. Okulda kimse kalmamıştı. Dışarı çıkana kadar ikimizde susmayı tercih etmiştik.

Okulun bahçesinden de çıktığımızda konuyu başlatan ben oldum. "Beni hiçe sayıp kapıyı açmanızı unutmadım Sayın Can Kaya" dedim ve güldüm.

Oda güldü ve kendini toparlayarak "Bir kahve karşılığında özür dilesem Sayın Asel Barbaros"

"Kahvenin tadına bağlı" dedim ve beraber gülüşerek yolda ilerledik.

Selllaaam 🌸

Bölüm hakkında düşünceleriniz 🥳

Şiir yarışması hakkında fikirleriniz😂

Ve oy vermeyi unutmayın yorumda bırakabilirsiniz yani😂😂

Sizi seviyoreeeeeee😍😍