"အစ်ကို ရောက်နေတာကြာပြီလား”
"မကြာသေးပါဘူး ကလေး”
"သောက်နေကျ စတော်ဘယ်ရီဖျော်ရည်ပဲမှာလိုက်ရမလား”
"ဟုတ် အစ်ကို”
ဟိုဆော့လည်း ထယ်အတွက်မှာပြီးသည်နှင့် ထယ်ကိုကြည့်နေမိသည်.....ဒီကောင်လေး မတွေ့ရတဲ့ရက်မှာ ပိန်သွားလိုက်တာ လို့တွေးနေမိ သည်......ထယ်ကိုကြည့်ရင်းအတွေးလွန်သွားသည်ထင် ထယ်ခေါ်မှပဲသတိပြန်ရတော့သည်......
"အစ်ကို ဘာလို့ထယ်ကိုပဲကြည့်နေတာလဲ”
"ချစ်ဖို့ကောင်းလို့”
"ဟီးးး ထယ်ချစ်ဖိူ့ကောင်းတယ်လိူ့လူတိုင်းပြောကြပါတယ်”
"..........”
"ဒါနဲ့ အစ်ကို ထယ်ကိုဒီတိုင်းတွေ့ဖို့ခေါ်လိုက်တာလား ပြောစရာတစ်ခုခုရှိလို့လား”
"နှစ်ခုလုံးပဲ ”
"နှစ်ခုလုံးလား ဟီးးးးးး”
" ဒီမှာ စားပြီးသွားရင်းကစားကွင်းသွားရအောင် ကလေး”
"ကစားကွင်းလား သွားမယ် သွားမယ် ထယ်မရောက်တာတော်တော်ကြာနေပြီ”
"..........”
ထယ် ဟိုဆော့နဲ့အတူရှိနေရင် လူံခြုံသည်ဟုခံစားရသည်...အကြောင်းပြချက်မရှိ.....ဟိုဆော့ကိုထယ်ယောင်းအစ်ကိုတသ်ယောက်လိုချစ်သည်.....ဟိုဆော့ကိုလည်းသူ့အစ်ကိုအရင်းဖြစ်ရင်ကောင်းမှာပဲလို့ခဏခဏတွေးမိသည်......
ထယ်နှင့်ဟိုဆော့လည်းကစားကွင်းထဲလာပြီး ကလေးတွေနှင့်အပြိုင်ကစားနေသည်......တကတမ်းဆော့မို့သွားတာကထယ်ယောင်း ကစားကွင်းထဲရောက်တော့ ဟိုဆော့ကို ထယ်ယောင်းကပြန်ထိန်းပေးနေရသည်.....ကလေးတွေနှင်လည်းအပြိုင်ရန်ဖြစ်လိုက်သေးသည်....ဒါကိုတော့ ထယ်ယောင်းလည်းမဆွဲ သူပါဝင်ရန်ဖြစ်ပေးလိုက်သည်.....ကလေးဖြစ်ပြီးလူကြီးကိုလာအနိုင်ကျင့်လိုဘယ်ရမလဲ.........ကလေးတွေမိဘလာမှသာ သူတို့ရန်ပွဲကြီးကပြီးသွားသည်......သူတို့ရန်ဖြစ်နေတုန်း သူတို့ဘေးကဖြတ်သွားတဲလူတွေကတော့သူတို့ကိုလှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နှင့်...........ထိုလူတွေထင်ချင်သလိုထင်တွေးချင်သလိုတွေး ဒီကိစ္စမှာတော့သူတိူ့လုံးဝမမှားပေ......
YOU ARE READING
Be Mine(Complete)
FanfictionUnicode+Zawgyi တစ်ခါတစ်လေ ဆုတောင်းတွေက သိပ်ရက်စက်လွန်းရာကျတယ်.......... မဖြစ်နိုင်တဲ့ တောင်းဆုတွေကိုမှ အတ္တကြီးစွာ မျှော်လင့်နေမိတတ်တယ်......... ပိုင် ဆိုင် ပါ ရ စေ.......... #ဂျွန်ဂျောင်ကု #ကင်မ်ထယ်ယောင်း တစ္ခါတစ္ေလ ဆုေတာင္းေတြက သ...
