The Beautiful Mistake ✓COMPLETED

CHAPTER 6

Enjoy Reading!

JEALOUS

Santhia POV

"Manang ang tagal po ni Julian!" Frustrated na reklamo ko dahil naiinip na kakaantay.

"Darating din 'yon." Sa halip ay bumaba ako sa high chair, pinag-iisipan na ako na lang mag-isa aalis.

"Manang ako na lang magrocery, papalit lang po akong damit." Pagpapaalam ko at nagpunta sa kwarto namin ni Julian hindi maipinta ang mukha na nanalamin sya at tinali ang buhok into a messy bun, and then suddenly her phone beeped.

Kunot ang noong tiningnan ko ang message na nagpop sa screen.

Hubby:

Baby? Susunod na lang ako sa 'yo sa grocery store. Take care!

Sa halip na mapangiti dahil nagawang magtext ng asawa ay isang pagak na tawa ang kumawala sa kanyang bibig. Talagang pinanindigan na nang asawa nya na may itinatago nga mas lalo lamang tuloy nadagdagan ang kanyang kuryosidad na alamin kung ano nga ba ang tinatago nito.

Pintay nya ang cellphone at inihagis sa kama at umirap muna bago lumabas sa kwarto.

"Manang mag-grocery na 'ko!" Sigaw ko at lumabas sa bahay suot ang isang plain white shirt na nakatuck-in sa jeans ko at bitbit ang sling bag.

Pagdating ay agad akong kumuha ng push cart at tiningnan ang listahan, ang nasa una ay can goods itinulak ko na ang push cart.

I am almost done! Pero si Julian wala pa rin mas lalo lang nya pinag-iinit ang ulo ko na kanina pa umuusok sa inis.

Mas naging triple ang pagkabadtrip ko nang tangkain ko na abutin yung cereal pero hindi ko maarok kahit pa nakatingkayad na.

"Pft... here miss," I gasp when someone already get it for me, I turned around to say  thank you.

"T-thank you," I look at his face, well I can say that he's really handsome but Julian is more handsome for me and yeah he's tall, he looks a foreigner suddenly he smile to me. "Here get your Cereal," Matigas na Ingles na sabi nito.

I awkwardly smile at him and get the cereal on his hand despite my annoyed face earlier.

"Your so beautiful milady... I think I like you." I look at him with my eyebrows furrowed.

"Back off she's mine!" I automatically look on my side Julian is there he move a bit for him to reach me and he possessively wrapped his arms on my waist. I can feel his hard breathing on my neck.

"Oh I'm sorry Miss I didn't know you are married." Tumingin pa muna ito sa kamay ko bago itiinaas ang kamay na parang sumusuko bago tumalikod sa amin na walang sabi-sabi.

I removed Julian arms on my waist as far as I can remember, I'm darn mad at him!

"What?" Untag nito nakakuyom ang kamao nakafold ang white long sleeve nito kaya kitang-kita ang mga galit na ugat nito sa braso ang mukha ay namumula halatang nagpipigil lang na bulyawan ako.

"Bakit sumunod ka pa? Dapat dumiretso kana lang sa bahay," Sarkasmo kong sinabi habang nakangisi bago sya tinalikuran at tinulak ang cart papunta sa cashier.

"Iya kinakausap pa kita." Rinig ko ang mabigat nitong paghinga dahil sa pagpipigil ng galit, I shrugged before pushing the cart again.

"Santhia," I ignored him again and continue walking.