The Beautiful Mistake ✓COMPLETED

CHAPTER 8

DARKNESS

Santhia POV

Umaga nang nagising ako na parang binabaliktad ang sikmura pamilyar na ito sa akin dahil tuwing umaga ay dinadalaw ako ng pagsusuka. I go to the bathroom half running, I really need to vomit!

I face the sink with my sleepy eyes but it automatically widen when I felt a handful touch on my back.

"Hey wife! Are you okay?" Tumango lamang ako bilang sagot, nagmumog at nagtoothbrush pagkatapos ay humarap ako kay Julian na nag-aalalang pinagmamasdan ako.

"O-okay lang ako," Ngumiti akong pilit sa kanya pero ang tingin nito ay halatang nananakot ang braso nitong may nagagalit na ugat ay inihawak sa braso ko para maalalayan akong bumalik sa higaan.

"Iya I'm worried! You need a doctor," He's been telling it on me since earlier and I'm getting frustrated.

"I am fine!" I said rolling my eyes, I secretly lower my hand to touch my stomach.

"Let's eat downstairs." Pinal na sabi nito nakabusangot ang mukha at nauna pa maglakad sa akin maiinis na sana ako kaso hinawakan ako sa beywang nung pababa kami sa hagdan.

"Good morning Manang!" Maligayang sabi ko pero napawi din agad dahil sa amoy ng Adobo-Adobo?! Agaran kong hinawakan ang aking bibig para pigilan ang maduwal.

"Naku Ma'am wala po si Nang Fe ako po iniwanan dito," Lumayo ako ng kaonti sapat lang para hindi ko maamoy ang ulam bago ibinaba ang kamay.

"Where is Manang ate Lucy?"

"May binili lang Ma'am,"  Tumango ako pagkatapos ay sumunod ako kay Julian na nakaupo na sa Dining, when ate Lucy served the food I automatically stand.

"Timpla lang akong gatas," Walang
lingon-likod na pumasok akong kusina at bumuntong-hininga, aantayin ko talagang makatapos kumain si Julian tsaka ako kakain nung mga gusto ko.

Sorry baby I need to hide you but don't worry, soon, your Dad will knew about you.

"You are acting really weird," Halos mapaigtad ako ng marinig ang kanyang boses sa likuran ko.

"H-hey! Kumain kana doon mamaya na ako," Nanginginig ang kamay na hinalo ko ang gatas sa baso.

"Join me. It's your favorite adobo right?" Humarap ako dito at iniiwas ang tingin sa kanyang naniningkit na mga mata.

"I'll just eat later," Inubos ko ang gatas bago sya nilagpasan para pumunta sa kwarto namin.

"Iya eat." I ignored him patuloy akong umakyat sa hagdan.

"Santhia!" Humarap ako rito at tinaasan ng dalawang kilay ang asawa.

"Yes?" Mataray na tanong ko, nakapameywang.

"Eat."

"Maybe later," Tumalikod na ulit ako at ipinagpatuloy ang pag-akyat sa taas.

Kinuha ko agad ang cellphone at nagchat sa mga kaibigan ko.

Ako: Bruha's let's meet in the nearest mall near in our village.

Willia the puyat: Bakit? Urgent 'yan babe?

Ako: I need to tell you something! So please be there.

Christy the maarte: Sure. Seems very important.

Willia the puyat: Daya mo ah! Bakit malapit sa inyo?