CHAPTER 12

4K 95 4
                                    

Hello! Sorry for the wrong grammar, wrong spellings, etc... Please bare with me I'm really trying my best to make my story even better!

I hope you are enjoying the Journey of Julian's story!

SOFT HEART

Santhia POV


"...well the reason why you bled because of stress, right?" Anang doctor at tiningnan kami pareho ni Julian na nakaupo sa tabing upuan, sa kama kung saan ako nakasandal.

"Misis you needed to avoid stress for the sake of your baby...you might loss her if this happens again," Agad akong nag-alala sa aking anak dahil sa narinig.


"And you Mr. Suarez, take good care to your wife. As much as possible make her happy all the time," Parang naiistress na sabi nito.

"Uh- Doc? H-her?... Our baby?" Agad na napangiti ang babaeng doctor dahil sa sinasabi ni Julian na hindi ko maintindihan.


"Yes Mr. Suarez your baby is a girl! Congratulations!" Hindi na ako nagulat dahil mas nauna kong nalaman iyon kanina habang wala si Julian ay sinabi sa akin ni Doc.

Nagpaalam na ang doctor matapos akong resetahan kung anong vitamins ba ang dapat kong inumin.


Julian faced me with his teary eyes.


"B-baby...," Mabilis itong nakalapit sa akin at mariin na hinalikan ako sa noo na nagpapikit sa akin, dumilat lang ng maramdaman na hinihimas nya ang aking pisngi.


"Thank you for the wonderful blessing my love, thank you for giving me another happiness...Promise I'll make it up to you...
I love you and our baby girl," Tumitig ako sa kanyang magagandang mata bago naglandas ang luha sa aking pisngi pero agad nya itong pinunasan.


"I-iya... Baby please don't cry. Hush," Pero hindi ko na napigilan dahil nagsunod-sunod ang aking paghikbi kaya agad akong kinabig ng kanyang matitigas na braso.


"S-sorry J-julian! I'm sorry... That was childish of me. I didn't let you explain... I'm sorry. We missed you hubby. We love you." Humiwalay ito sa akin at tinitigan ang aking mukha bago napangiti.


"Baby ako nga dapat ang mag-sorry sa'yo. I hurt you that was unforgivable" Pagak itong tumawa pero nagpatuloy, "Some other time I'll tell you what happened on  the past, I'm sure you will hate me...but baby please give me another chance to prove to you that I am worth it for your love. Trust me again. I promise I won't break it this time," Hindi man madaling magdesisyon pero ang kapakanan din nang aming anak ang aking unang uunahin. Gusto ko syang magkaroon ng buong pamilya.



Ako mismo ang yumakap sa asawa na mahigpit ang kapit sa aking mga kamay.


I whispered on his ear, "I love you, Let's go? I miss our home," He instantly look at me with his widening eyes.


"B-baby?" Hindi makapanila nitong tanong siguro ay nagulat dahil sa aking sinabi.


"Umm?" Masyado akong natutuwa sa kanyang itsura kaya naman hindi ko napigilan ang paghagalpak ko ng tawa na nagpairita sa kanya dahil ang noo ay kunot na kunot.


The Beautiful Mistake ✓COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon