Until the Last (Cantalojaz Series #1)

Kabanata 27

Kabanata 27

Text

Habang patuloy na nagsasalita si Sandro tungkol sa mga balak niya para sa cafe, lumilipad naman ang isip ko sa sobrang lalim ng iniisip.

"Your target customers are mostly students and teenagers. Kaya ganito ang mga nilagay kong kulay. It's attractive and eye soothing for everyone."

Minamaniobra niya iyong laptop at pinapakita sa akin ang sample design nung cafe habang sinasabi niya iyon. Lumingon siya sa akin nang napansin niyang hindi naman ako nakikinig dahil busy ko siyang pinagmamasdan.

"Charly, are you even listening to me?" he snorted, his brows furrowed.

"Bakit ka pa bumalik dito sa Cantalojaz?" ngumuso ako.

Nagtama ang mga mata namin. Mas malapit ko na siyang napagmamasdan ngayon dahil lumipat ako ng upuan sa tabi niya. Nagtagal din ang titig niya at kumunot ang noo kaya nag-iwas ako ng tingin at binalingan ang bukas na laptop.

"May kliyente ako rito."

Alright, but still, I won't buy his reasons. Is it really a need to build a house if you have a client here? Hindi siguro! Nag-aaksaya lang siya ng pera kung ganoon nga!

"Kliyente? O baka girlfriend mo!" tumango-tango ako at ngumisi.

I am really trying to push him to his limits. Mukhang umeepekto naman dahil nakita kong umigting ang kanyang panga at lalong dumilim ang kanyang titig.

"I don't have a girlfriend."

Binaling niya ngayon ang buong katawan niya sa akin at malagkit akong tinitigan. He leaned a bit so his face got nearer to mine. Pinanood ko kung paano niya tinuko ang siko niya sa kanyang binti. Pero nanlaki ang mata ko nang napadpad ang mata ko doon sa gitna ng binti niya. His long legs are spread apart so I can clearly see his bulge! Oh my God!

Nagulat ako at bahagyang napaatras. He smirked when he realized where I am staring.

"L-liar! Nakakapit nga ang braso ni Arielle sa'yo noong n-nakita ko kayo eh!" I screamed, trying to hide my shocked reaction from his...

"Still, she's not my girlfriend. Hindi siya ang binalikan ko rito."

Habang sinasabi niya iyon ay bumababa ulit ang tingin ko sa gitna ng binti niya para kumpirmahin ulit. That was just so huge! I can't even imagine it!

"Baby, please stop looking at it. You're making me crazy..." he said softly.

I am very sure now that my face turned red because I can feel the heat on my cheeks! I looked away and stood up to ease my embarrasment.

At dahil nanghina yata ako sa narinig, nawala ako sa balanse at muntikan nang madapa! Natapilok ako at natumba ng pagilid. Pabagsak akong napaupo sa kanyang hita at napakandong sa kanya!

What the hell?!

"Please, be careful..." I felt his hot minty breath on my left cheeks.

Nilingon ko siya at mabilis na tinulak ang dibdib nang napansin na sobrang lapit ng mga mukha namin. I stood up and walked straight to my swivel chair. I heard him chuckled.

"L-let's just continue our discussion some other time," I tried to look stiff and serious.

The ghost of smile is still on his face. He smirked when he looked at me.

"Alright, Charly." he smiled at me. Tumayo lang siya roon at pinagmamasdan pa rin ako.

"You can... uh... go now. I'll see you soon," I snapped.