Be my girl once again..

(6) Be my girl...

AN: Guys play niyo to! habang nagbabasa kayo ^^ ILL NEVER GO by: Eric Santos...

France POV:

(flashback)

I really love her, and she really loves me too.We're happy every single day.I wish it will be forever.

I want her to be mine as long as i Can, i can't loose her,because She's my life, she's my hapiness, She's my only one..

But all of a sudden everything's change...  dahil niloko niya ko

I thought na mahal niya ako..

But i was wrong!

One day, her parents gave me an Invitation. Im excited to open it, but i feel something wrong.. Nagulat ako ng makita ko ang laman nito ....

Ang babaeng mahal na mahal ko at ang Lalaking papakasalan niya,

Parang tumigil ang mundo ko ng sandaling iyon! Hindi ko namalayang umiinit na pala ang sulok ng nga mata ko at nagbabadya ng umiyak

"T-tita what's the meaning of this?"- umaasa ako na hindi totoo yun,pero mas lalo akong nabigo ng may ibinigay na sulat ang Mommy niya sakin..

"You're not deserving for my Daughter"- Halo halo ang naramdaman ko ngayon, Pero mas nangingibaw parin ang sakit! Ano bang maling nagawa ko para Lokohin niya ko? Para saktan niya ko ng ganito!!

"Forget her! because she doesn't love you anymore"- pagkasabi ng Mommy niya nun, ay tuluyan na itong umalis.

Napaupo nalang ako at umiyak ng umiyak, F*ck !! Why? Anong kulang sakin?! Binigay ko sa kanya lahat, i thought we are perfect couple but i was wrong ..

Tinignan ko nalang ang papel na hawak hawak ko ngayon, Im afraid to open it. baka kasi masaktan nanaman ako. Pero umaasa parin ako na baka pwede pa kaming dalawa. Umaasa ako na babalik parin siya sakin. Dahan dahan ko itong binuksan

To: France

      Im so sorry France, I just realized that i dont love you anymore. I love Tristan so much! Sana mapatawad mo ko, pinili ko lang kung saan ako sasaya, at alam kong kay Tristan yon. Kalimutan mo na ko, at kung ano man ang meron tayo. Coz everything was just a fake! Pinilit ko lang ang sarili ko na mahalin ka,But i failed.dahil ni minsan hindi kita nagawang mahalin. Please let me go! At wag ka ng umasang babalik pa ako sayo, Im happy with Tristan, I want him to be my husband and I want to to spend my life with him, Not you...

Pagkatapos ko iyong basahin ay Nagsi unahang pumatak ang mga luha ko, halos hindi ko narin makita ang paligid Dahil nag b-blurred na ang paningin ko. PUTANGINA!! Bakit ?! bakit niya nagawa sakin lahat ng to? Nilamukot ko yung papel at itinapon iyon sa basurahan!

napatulala na lang ako habang umiiyak parin.. ang sakit! Ang sakit dahil niloko ko ng babaeng mahal ko, akala ko mahal niya ko! akala ko ako ang gusto niya! akala ko ang lalaking para sa kanya, pero tangina nagkamali nanaman ako...lahat pala yun akala ko lang!

pinilit kong kalmahin ang sarili ko, I can't loose her, Hindi ko kakayanin! handa akong mag magka-awa para lang bumalik siya sakin, Nagtungo ako sa Bahay nila pero wala ng taong dun.. So i decided na puntahan siya sa Condo niya, nagbabaka sakali na nandoon siya

Halos naka ilang doorbell narin ako bago bumukas ang pinto, Then finally! I saw her! the girl i want...

Nagulat siya ng makita ako, hindi ko na pinalagpas pa ang pagkakataon. lumapit ako sa kanya at mahigpit siyang niyakap, I miss her so much!

"Sab please come back to me, tara umuwi na tayo? sama kana sakin"- habang yakap yakap ko parin siya.

" F-france Ano ba ?! bitawan mo nga ako!"- nagpupumiglas at pinipilit niyang kumawala sa mga yakap ko

"I-i Love you so much Sab! ikaw lang ang babaeng mamahalin ko,P-please dont leave me"- di ko na napigilan ang mga luha ko

"Bakit ka pa pumunta dito?! baka makita ka ni Tristan, I told you to set me free! gaano ba kahirap intindihin yon?! "- galit niyang sabi sakin

"Ganun nalang ba kadaling gawin yon sab? bakit mo sakin ginagawa to!? You hurting me not once! not even twice! bakit kailangang saktan mo ko ng paulit ulit? talaga bang hindi mo ko minahal kahit kailan? k-kahit konti lang ?"- di ko narin napigilang magalit, Wala nakong pakielam! Ilang beses na niya kong sinaktan pero lahat yon tiniis ko dahil mahal ko siya!

inintay ko ang sagot niya,umasa ako na sasabihin niyang mahal niya ko.

But f*ck !!!!! nagkamali nanaman ako.

"No"- tipid niyang sagot habang naka yuko. Ilang beses na niya kong niloko, sinaktan, at pina iyak! kulang pa ba lahat ng yon para ako naman ang mahalin niya?

"S-sab ano bang mali sakin? please tell me, handa akong magbago para sayo!P-please wag mokong iwan. Im begging, Hindi ko kakayanin ng wala ka"- pagmamaka awa ko sakanya at kinuha ang mga kamay niya..

"N-nothing, walang mali sayo."- tugon niya habang nakayuko parin .

"Handa akong patawarin ka at kalimutan lahat ng to, basta sumama ka sakin, Lalayo tayo dito! Magpapakasal tayo.please come with me Sabrina, I want you to be my wife, I want you to stay in my life"- umiiyak na sabi ko sa kanya

'I-i cant Josh, There's no wrong with you, Na sakin ang may mali"- malumanay na sabi niya..

"eh kung ganon? bakit hindi mo ko magawang mahalin?!"- halos pabulong ko nalang na tanong, nawawalan na ko ng Pag asa! nawawalan na ko ng pag asang babalik siya sakin, at maaayos namin to.

"Mahal ko siya, I-if you really love me, then stay away from me"- bakit ganon? kahit anong sabihin ko, walang epekto sa kanya? ganon niya ba talaga kamahal ang lalaking yon para sayangin ang mahigit 4 years.naming pagsasama?!

kung alam niya lang, kung ano ang nararamdaman ko ngayon, Parang wala ng saysay ang buhay ko! Lalo na kapag naiisip kong sa loob ng 4 years na yon, ako lang ang pala ang nagmahal!

"If that is what you want, sige ibibigay ko, Pero sa oras na makalimutan kita please wag ka ng babalik ulit sa buhay ko!

"Dahil hinding hindi na kita muling tatanggapin"- Diretsong sabi ko sa kanya, ang bigat sa loob habang sinasabi ko ang mga salita na yon! ngayon lang ako nagmahal ng ganito. Pero bakit ganito pa ang

nangyari?!

Yun lang at tinalikuran ko na siya..

Naglakad ako habang nagsisipatakan parin ang luha galing sa mga mata ko.

---------------------------------------------

AN:

tinaaaa018 ! lovelots :***