Dulo.

3: Why would you be?

Nang nag-aya na si Archer na umuwi, agad kaming umalis. Nakarating kami sa penthouse banda alas-kwatro ng hapon. Tinapos na'min ang araw sa pamamagitan ng pagkain ng hapunan at panonood ng isang movie sa living room. 

The following day was the usual. Kinailangan kong gumising nang maaga dahil schedule ko sa pagluluto. Lumabas ako ng kwarto nang alas-sais y media, dala-dala ang aking laptop dahil balak ko sanang kausapin sina Mommy at Daddy sa isang video call. 

It was quite a relief to see the kitchen empty. I don't think I would be comfortable with Archer any time soon dahil sa mga nangyari sa mga nakaraang araw. I don't want all of these to be a big deal, pero hindi ko talaga maiwasang ma-ilang o mahiya kapag andiyan siya. 

I prepared a breakfast plate of crispy bacon, toasts, and hash browns. I then included some avocados and grapes to the side. I added eggs to his plate too. Tama lang 'yung pagdating niya dahil nailapag ko na counter ang dalawang plato. Inilagay ko na 'rin ang glasses at pitcher ng orange juice. 

"Good morning." Bati ko sa kanya. He greets me back. 

"Any plans today?" Tanong niya habang kumakain kami. 

"I'll have Isabelle and Eliana here." Imporma ko. "Ikaw?"

"Uni." Ikli niyang sagot. Tumango lang ako. At least, matutuloy na siya ngayon. 

Habang kumakain, binuksan ko na ang aking laptop para tumawag kay Daddy. Sigurado akong masasagot niya ang tawag na ito dahil mag aalas-otso na. 

Hindi nagtagal ay nakita ko na sa screen ang mukha ni Daddy at Mommy. I smile. It has been a month since the last time they visited. Noong una, madalas akong ma-homesick, pero pagkalaan ay nasanay na. I simply look forward to their visits or to long breaks where I can head home. 

"Do you have a boyfriend now?" Iyan ang unang bungad ni Daddy sa akin habang kunot-noo, pero alam kong nagbibiro lang siya. My dad has always been... how do I say this? Chill and playful?

"Kumusta po? You guys look great." Kalmado kong salita, isinasantabi ang mga salita ni Daddy. I can see his amused smile.

 "Hon, huwag mo naman gulatin anak na'tin," Wika ni Mommy. "How are you, anak?"

"Doing good, Mom. Kayo po?" Tanong ko. Isinubo ko ang bacon mula sa hinahawakan kong tinidor. 

"Your Dad and I are okay." Sagot ni Mommy. "Where's Archer?" 

"He's here." Kahit tapos na siyang kumain, Archer remained on his seat drinking his juice. He then moves beside me para makita siya. 

"Good morning, Tito, Tita." Bati niya. 

"Good morning din sa 'yo, Hijo." Bati ni Daddy.

"Kay gwapo-gwapo!" Singit ni Mommy.

"Mommy!" Suway ko sa kanya, but both of my parents just laughed. Why is it that our parents have the tendency to embarrass us in front of other people? 

I hear Archer smirk bago napabaling sa akin. "I have to go. You good here?" Tanong niya. Tumango lang ako. Agad naman itong nagpaalam sa aking mga magulang at pumanhik. 

"Anak, ayaw mo ba talaga kay Archer?" Tanong ni Mommy nang nakaalis na si Archer. I just slightly rolled my eyes. 

"Okay, hindi na ako magtatanong! I'll just wait for your confession." Sabi niya sabay kindat sa akin. 

"O, what's wrong with Archer?" Kuryosong tanong ni Daddy.

"Nothing really, Dad." I said in a dismissive tone before they indulge themselves into the topic more. Buti na lang at hindi niya itinulak pa ang pag-uusap tungkol dito.