HIDDEN DEMON (Book1)

CHAPTER 15 :EMERGENCY

Tristan's POV

Natataranta akong lumabas ng office ng mabalitaan ko ang nangyati kay dad, dali dali akong sumakay sa kotse at pinaharorot ng mabilis

" excuse me, saan yong room ni mr. Claintone willard?" Tanong ko sa mga nurse ng makarating ako sa hospital
" kaano ano po kayo ng patient?" Tanong nito

" i'm his son" sagot ko
"room 111"sagot niya agad na akong umalis at dumiretso sa nasabing room

Ng makarating ako doon ay naabutan ko si mommy na nakayuko habang hawak ang kamay ni dad

" mom what happened to dad? Is he okay now?" Tanong ko tumango naman siya ngunit kita ko na sa mga mata niya na kagagaling niya lang sa iyak

" sino ang may gawa nito?" Tanong ko ulit
"si cleady nasan? " pahabol ko
" calm down son" saad ni mommy kaya napatingin ako sa knya at umupo nlang sa sala

" blackfeather ang may gawa nito sa daddy mo" naluluhang saad ni mommy napakunot naman ang noo ko
" mom, kayang kaya yon ni daddy pero bakit imbes na sila ang nakaratay dito si dad ang nandito" sagot ko

" i know that son, but many of inocents people would involve kung manlalaban ang dad mo" mom
" hindi pwedi to kapag nalaman to ni cl....." natigilian ako sa sinabi ko.

" kapag nalaman nino?" Natahimik nalang ako " sino yon tristan?" Mom ask "hindi na mahalaga yon, panu na sangkot si dad dito?" Ako

" we all know na laging sumusunod satin ang gang na yon, alam ko na may gusto silang makuha but your dad wont let them nagkataon na mag isa ang dad mo at walang kasama kaya ito ang nagyari sa knya" mom, hindi pwedi to.

"Mom? How's dad?" Napatingin kami sa biglang pagbukas ng pinto
" kuya?" Saad niya agad akong lumapit sa knya at niyakap siya
" ayos na siya princess dont worry too much" saad ko

lumapit nalang siya kay dad at pero Hindi niya pinansin si mommy.. hindi nyo ba talaga kami titigilan blackfeather? Magsisisi kayong ginagawa nyo to sa pamilya ko dahil kapag nalaman niya to sinisiguradong mararanasan nyo ang malakas na delobyo sa mga buhay nyo.

Scart's POV

"Manang pakisabi kay zaire na umuwi kami ng soul, emergency po kasi" paalam ni soffia
" sigurado kayo? Pero magagalit sakin si ms. Z"manang
" nagpaalam na kami at hindi siya makakauwi ngayon pasensya na pero kailangan na naming umalis" ako

dali dali kong pinaandar ang kotse ko at nakipagkarerahan sa mga sasakyan
" hoyy te.... teka lang dahan dahan naman mamatay ako sa nerbyos e"soffia
" there's no have enough time soffia" sagot ko at mabilis na pinatakbo ang kotse ko.

---------------------FASTFORWARD---------------

Cleady's POV

inaantok na ako, ang tagal ni kuya. Napatingin ako sa pinto ng malakas itong bumukas sa sobrang gulat ko napatayo ako

" ate Zaire?" Takang tanong ko, pawis na pawis siya at hinihingal pa
" ba....bakit ka nandito?" Hindi niya ako sinagot sa halip ay nagtuloy tuloy lang siyang naglakad papunta sa kinaroroonan ni daddy,