bestfriend │ chensung

one hundred。

♥️♥️♥️

» one hundred :-)

-

narration

" paano nga ba gumawa ng french toast... "

nasa kitchen isle ngayon ang tatlong binata. ang isa may hawak-hawak na cellphone, ang isa naman ay naka-peak sa likod ng isa, and ang isa naman nakaupo sa counter.

" diba need mo ng bread and egg para gumawa no'n? "

jaemin, who's scrolling through his phone, nods at chenle who's behind him na pinapanood ang pagscroll niya sa internet.

" yes pero hindi lang ata 'yon ang ingredients. tsaka i need to know what's the procedure. "

donghyuck, who's sitting comfortably on the kitchen counter, snorted at what jaemin said. tinignan naman siya ng dalawa like he had some problems.

" ibababad lang 'yong tinapay sa itlog e yada yada, easy lang. " sabi nito with matching hand gestures pa.

si jaemin naman kumunot ang noo, " it's not that easy kaya! "

again, donghyuck snorted at them and prenteng bumaba sa counter. he fetched some ingredients in kun hyung's kitchen at pinatong sa kaninang inupuan niya.

habang busy ang tatlo magluto sa kusina, busy rin magplano ang apat sa sala.

" magpapa-order ba ako ng pizza mamaya? gusto nyo rin ba ng chicken? "

" 'di! need natin ng pang-party! "

" pang-party ka d'yan? mukha bang magde-debut si chenle? "

" baka kasi gusto ni jisung ng bongga diba? "

ang tatlong nagpa-plano ay napatingin kay jisung na ngayo'y tulala habang kinakagat ang thumb niya.

" ji? "

broke out of his mini reverie, jisung looked at the three who's stating at him quizzically. nagtaka naman siya, why are they looking at him like that?

" m-may dumi ba mukha ko? "

agad namang napa-facepalm si jeno, si mark naman natawa nang mahina, and renjun just smiled at him.

" kinakabahan ka 'no? "

kaba? si jisung kinakabahan? eh ang tapang-tapang nga niyan!

" oo. "

joke.

kinakabahan nga si jisung. hindi niya alam ang gagawin niya para mamaya. teka wait ano nga ba mangyayari mamaya?

" hindi ko alam gagawin ko. "

jisung starts to mess with his hair and stumped on his seat. the three just eyed him and somehow concerned for their youngest.