Love is killing me

Hoofdstuk 2

Het is 2 september. De tweede schooldag van het jaar en ik ben school nu al beu. Ik zit in dezelfde klas als vorig jaar. Dus ook met Jarne. Ik had gehoopt dat ik hem niet meer hoefde te zien. Ik wil hem uit mijn hoofd krijgen maar hoe hard ik het ook probeer, het lukt me niet. Ik wil niet verliefd zijn op hem, hij doet me alleen maar pijn want hij is toch niet verliefd op mij. Ik ben lelijk. Ik kom op de speelplaats terecht en ga meteen bij mijn vriendinnen staan. Zoals elke ochtend. Typisch. "Weet gij waar wij les hebben?" Ik hoor aan de stem dat het Jarne was. "Nee ik weet dat niet." Eigenlijk wist ik het wel, we hebben wiskunde. Maar als je weet welke les we hebben ben je nogal een nerd, snap je? Wie weet nu heel zijn lessenrooster vanbuiten? Alleen nerds dus, niet dat ik er al één ben, maar ik wilde gewoon indruk maken. "Triiiiing" De bel gaat. We gaan naar het lokaal. Vroeger in de eerste en tweede graad moesten we eerst in de rij op de speelplaats gaan staan, wachten tot de leerkracht kwam en dan naar boven gaan. Nu mogen we direct al naar boven gaan, dat vind ik beter. We moeten op het tweede verdieping zijn. Iedereen komt als hijgend aan het lokaal aan. Ik hang mijn jas aan de kapstok. Ik verschiet! Iemand port in mijn zij. Ik draai me om en ik zag Jarne staan. Hij plaagt me vaak, dat was vorig jaar ook zo. Ik probeer schattig te lachen. Maar dat mislukte. Ik denk dat ik mijn gezicht niet eens wou zien. Stom kieke dat ik ben. Ik zag er zo stom uit. Ik ga verlegen in de rij staan. Bij mijn vriendinnen. We gaan naar binnen en staan allemaal vooraan in de klas want het is de eerste keer dat we wiskunde hebben dit schooljaar dus we weten onze plaatsen niet. "Ga maar op een plaats zitten maakt niet uit dewelke." Ik ga naast Emma zitten. Ik zit helemaal aan de rechterkant. Emma zit dus links naast mij. Vlak achter mij zit Jarne. Naast Jarne zit Jens, één van zijn beste vrienden. "Degene die links zitten, schuiven nu allemaal een bank naar achter." Zei de leerkracht. Nee! Nu mag Emma naast Jarne zitten! Ik vindt het maar stom. Moest ik nu links hebben gezeten, zat ik naast hem. Het moest maar alleen bij mij lukken. Nu zit ik naast een stom kind. Wij haten elkaar. Waarom moest dit nu bij mij gebeuren? Ik verveel me dood en de leerkracht blijft maar zagen over de regels. Nog een kwartier. Dan hebben we fysica. Ook al een zeur mens. Ik hoor Jarne en Emma achter me lachen. Ze hebben het dus plezant. En ik zit hier, te verdrinken van jaloezie. Wat een leuk schooljaar gaat dit worden. Voor ik het weet is het middag. Emma is nog altijd aan het lachen en ik zit daar maar stilletjes. "Scheelt er iets?" Het was Rani. "Nee, ik ben gewoon een beetje moe." Ik moest wel liegen, ik durf nog altijd niet te vertellen dat ik op Jarne ben. In de middag gaan we altijd naar het Jeugdcentrum, dat is vlak achter de hoek van het school en het is daar altijd lekker gezellig. We moeten terug naar school. Ik verveel me weer dood. Nog 1 uur en dan..."Triiiiiing!" Eindelijk! We mogen naar huis! Dat was de langste dag ooit! Ik weet niet waarom, maar dinsdag duurt altijd het langst.