Love is killing me

Hoofdstuk 4

We moesten in groepjes werken. 4 Mensen mochten de groepjes kiezen. Emma is 1 van de 4 die het groepje mogen kiezen. Ze kiest mij, Rani, nog een ander meisje in mijn klas, Jarne en Robbe. Dat was ons groepje. De opdracht is een fragment na doen van een serie of een strip. We weten niet welke serie of strip we willen doen. We discussiëren lang. Uiteindelijk kiezen we voor een strip van FC de kampioenen. De strip noemt "Komen Vreten!" We nemen een fragment waarbij Markske, Bieke en Doortje komen eten bij Pascal. Het ziet er wel grappig uit! We hebben zo lang gediscussieerd dat de bel ineens gaat. Onze leerkracht Nederlands heet Maes. Net zoals dat bier. Wij noemen haar 'Maesje'. Ze is echt een getikte leerkracht! Maar zo grappig! Als je ze zou bezig horen zou je echt denken dat ze thuis hoort in een gekkenhuis. Wij allemaal denken dat.

We mogen naar huis. Mijn moeder komt me ophalen met de auto. "En, hoe wast?" Zegt ze, zoals alle dag. Typisch... Elke dag dezelfde vraag waar ik elke dag op antwoord "Gewoontjes". Waarom stelt ze die vraag eigenlijk? Ze weet dat ik altijd hetzelfde antwoord. Of zit ze te wachten dat ik op een dag super vrolijk in de auto stap en antwoord " Goh! Vandaag was echt een super dag! Ik heb vandaag zoveel nieuwe dingen geleerd op school! Ik kan niet wachten tot morgen!" Ja... Dat gaat dus NOOIT gebeuren. School is zo saai!

We komen thuis. "Pffffff" een grote zucht kwam uit mijn mond. "Amai zo'n grote zucht?" Hoor ik mijn moeder zeggen. Ik negeer de vraag en laad mijn boekentas uit. Ik heb geen zin om aan mijn huiswerk te beginnen. Ik kijk in mijn agenda wat we moeten doen. 'Fysica: Test hoofdstuk 3.' OOOHHHH kak mens!!! Zo geen zin! Ik wil in de zetel ploffen en TV kijken en gewoon zalig niks doen. Trouwens, het is oktober en de examens komen dichter, heeft hij niets anders te doen dan nog testen te geven??? Ik hoop dat ik hem volgend jaar niet meer heb!

"Tring tring. Tring tring." Ugh! 7 uur! Ik moet opstaan. Ik hoor de deur open gaan. "Opstaan!" roept mijn vader. "Jhaaaaa..." Zeg ik half slapend. Ik wil niet opstaan! Het is zo vroeg! Maar het is vrijdag. Dat verzacht de pijn toch een beetje. Zoals elke ochtend eet ik een boterham met choco. Eigenlijk ben ik die choco echt wel beu gegeten. "Schat, doe voort binnen 5 minuten moet je vertrekken!" Roept mijn moeder. Hoooh! Zaag is niet?! Pfff ik doe gewoon verder. Op mijn eigen tempo. "Allee, sebiet mis je de bus nog!" Zegt ze. "Ja ja ik ben er al!"

Ik stap naar de bushalte. Ik zie mijn bus aan de bushalte. SHIT! NEE WACHT! Ik begin te rennen als een kieken zonder kop. Hij wilt juist vertrekken maar hij ziet me nog op tijd. Ik stap de bus op. "Danku." Zeg ik tegen de buschauffeur. Hij knikt. Ik ga op een plaats zitten. De bus is redelijk leeg. Wat raar is. Normaal zit hij vol. Achja, beter voor mij. De volgende halte dat de bus stopt, stappen er een paar mensen op. Wacht eens? Is dat? Nee... Of toch wel?!..