Jasper en ik liepen door het bos, hij had mijn hand vast en die glimlach kregen we ook niet meer van ons gezicht.
We waren aan de rand van het bos, bij huis.
Ja, iedereen zou het nu te weten komen.
op dit soort momenten durfde ik het gewoon niet.
ik bleef stil staan.
"Kom, zo eng zijn ze echt niet." zei Jasper.
ik keek hem aan.
was bang voor hun reactie's
Jasper schudde zijn hoofd.
"Niet bang zijn." zei hij.
hij gaf mij een kus, ik keek hem aan.
hij trok me gewoon mee het huis in.
"Jasper! ik...." en we stonden in de woonkamer.
ik bleef stil staan.
keek naar de rest.
Als ik mens was geweest had ik dit echt niet overleeft, had ik ter plekke een hartstilstand gekregen waarschijnlijk.
Deze vampiers waren mij familie, ik was al 2 weken bij ze.
maar toch, ik was doodsbang voor de reacties.
"Een nieuw koppel in de familie!" Emmett was de eerste die de stilte verbrak.
"Zoiets kun je gewoon van jou verwachten." zei ik.
keek hem grijnzend aan.
"En meteen meer lef gekregen." zei Bella.
ik lachte.
"We zijn blij voor jullie." zei Esme.
we knikten allebei.
Jasper trok me mee naar de bank.
we gingen zitten, ik zat tegen hem aan.
liet mijn gedachten een beetje door mijn hoofd dwalen.
over de laatste 2 weken en over deze familie
Houd er rekening mee dat dit verhaal ruim 7 jaar geleden geschreven is, het is dus kortere hoofdstukken en anders geschreven dan het Verhaal van Jasper en Alice waar ik momenteel mee bezig ben
JE LEEST
~Let my old life end~ And ~Start a new life~
VampirosIk moet eerlijke bekennen dat dit een verhaal is dat ik eerder heb geschreven, zo'n 4 jaar geleden, dus de schrijfstijl die je ziet is even totaal anders dan ik normaal zou schrijven tegenwoorden. Dit verhaal haal ik van mijn account op Quizlet! Ste...
