We waren nu 6 maand verder.
We hadden de Volturi overtuigd dat ik niet wilde gaan, Aro zou een jaar later weer terugkomen.
Thuis met mijn familie en Jasper ging het goed. alsof ik ze al jaren kende.
wist voor het eerst wat ik miste in mijn leven.
een familie die van me hield, en iemand van wie ik hield en van mij hield.
En vandaag,
ik was in shoppen geweest met Rosalie en Bella, stond nu boven.
"Nee! Rose! waarom heb je dat gedaan!" zei ik.
met alle geweld moest ik hem aantrekken.
nieuwe hakken er onderaan.
ik keek in de spiegel, veel te kort voor mij gevoel.
toen trok ze me ineens mee.
"O nee echt niet!" riep ik.
wilde me los trekken maar Bella hielp Rosalie mee.
ze trokken me snel van de trap, toen bleef ik onderaan stil staan en keek weg.
"Waarom deed je me dit ook al weer aan." gromde ik naar Rose.
ze lachte.
het was doodstil in huis.
ik voelde ineens 2 armen om mij heen.
"staat je goed hoor, moet je niet zo bang zijn." zei een bekende stem.
"Zo ben ik nou eenmaal." zei ik zacht.
keek om, keek in Jasper's gouden ogen.
ik keek naar de rest.
Emmett stond te grijnzen.
Edward vond het blijkbaar erg amusant, met die kop van hem
de rest stond ook met een uitbundige glimlach.
"Wat nou weer!"zei ik.
"Nee, niks." zei Edward.
"Dan haal die grijns van je gezicht." zei ik.
ze schudde hun hoofd.
Esme en Carlisle lachten.
"Kom mee." zei Esme.
ik keek naar Jasper die het ook niet wist.
ze trok me mee en ik trok Jasper weer mee.
we renden ineens door het bos.
"WAt is er zo belangrijk?" vroeg ik.
Esme bleef stil staan.
duwde iets in mijn hand.
"Alleen maar rechtdoor blijven lopen en je komt er vanzelf." zei ze.
toen was ze weg.
Jasper trok mij mee.
we liepen een stuk rechtdoor. bleven allebei stilstaan.
"Dat meen je niet." zei ik zacht.
Esme en die sleutels, het was voor een huis bedoelt.
"Iedereen heeft een eigen plekje als ze even alleen willen zijn, dit is de onze." zei Jasper zacht in mijn oor.
het was zo mooi, open met veel ramen.
we liepen naar de deur, ik stak de sleutel in het slot en draaide hem om.
met een klik ging de deur open, werd ik ineens opgetild en begon te lachen.
"Moest dat." zei ik.
"Ja." zei Jasper.
hij zette me neer. we stonden in de woonkamer.
het was prachtig
JE LEEST
~Let my old life end~ And ~Start a new life~
WampiryIk moet eerlijke bekennen dat dit een verhaal is dat ik eerder heb geschreven, zo'n 4 jaar geleden, dus de schrijfstijl die je ziet is even totaal anders dan ik normaal zou schrijven tegenwoorden. Dit verhaal haal ik van mijn account op Quizlet! Ste...
