[BLU,e]-kaibin

'8 ะ son

"İlişkimiz gerçekten gizli kalmak zorunda mı?"

Soobin, miniğinin tatlı yanağına elini koyarak baş parmağı ile okşadı. O da bu durumdan hoşnut değildi ama ikiz kardeş, fazla koruyucuydu.

"Bebeğim, biliyorsun bu geçici."

"Hyung ailemin sorun etmeyeceğini biliyorum. Taehyun ise benim için önemli olsa d-"

Huening'i susturan Soobin'in dudaklarıydı.

Kucağında oturduğu büyük beden yerde duvara yaslanarak kurulmuştu ve loş bir havanın hakim olduğu oda yalnızca ikisi ve aşklarını barındırıyordu.

Huening'in yaslandığı göğüsün içinde koşuya çıkmış kalbin sesi göğüs kafesinden yankılanıyor ve Huening'in kalbini harekete geçiriyordu. Aynı şekilde dudakları üzerindeki dudaklar ılık ve içine çekiciydi. İkisi de anda kaybolmuştu.

Ne bedenleri ne de dudakları hareket ediyordu, yalnızca kalpleri anlaşıyordu ve  böylelikle bir kez daha bir oldular. Farklı beyinler ya da fikirler yok oluyordu. Tüm farklılıklar eşitleniyordu. Aşkın peşinden gelen tüm bu yakınlık, onları birbirlerine mühürlüyordu.

Bedensel zevklerin önemi yoktu.

Birbirlerine aşık olan iki insanın dudaklarını tatması yeterdi. Onlar dünyaları almış olurlardı. Ne geçmişte ne de gelecekte olacaktı.

Soobin, minik aşkının dudaklarından hafifçe geri çekilip alınlarını birleştirirken nefes nefese değillerdi. İkisi de gözlerinin en diplerindelerdi ve başka hiçbir şeyi görmezlerdi.

Dakikalar sonra şu sözleri mırıldandı büyük olan.

"Birlikte uzun bir hayatımız olsun ve birbirimizi hep sevelim, küçüğüm."

Öyle de olacaktı.

'~