Wspomnienia ulatują
Ludzie zapominają
Książki kupują
W czyjeś życie wyruszają
Od swego świata się odcinają
Czytając chcą wiedzieć
Lecz i tak zapominają
Ludzie są dziś perfekcyjni zbyt
- Po kałużach nie poskaczą
Więc na co ich byt
Gdy wciąż za przeszłością płaczą
We wspomnieniach cudzych ludziom
Łatwiej się zanużyć
Czytają więc opowieść cudzą
By wyobraźni użyć
Ludzie nie chcą pamiętać smutnych chwil
I swej rozpaczy
Ale i tak w dziennikach relacjonują dni
Gdy nikt nie patrzy.
Ludzie okłamują sami siebie,
Że są szczęśliwi w życiu swym
I żyją jak w niebie
A z tego powstaje rym.
KulinaKoralikowska
CZYTASZ
Kolorowe Koraliki - tomik wierszy
PoesíaWiersze z lat 2020-2021, czyli pisarski brudnopis początkującej 💕 WIERSZ W wierszu chodzi o to, by odczucia spisać swe. Wiersz to coś, w czym dusza otwiera się. Wiersz to grad słów płynących rzeką. Która nigdy nie zaczeka. Wiersz zmysłem jest. To...
