'Küçüğüm'

'Son perde'

'İstemiyorum diye bağırdı her gün yaptığı gibi.
Bıkmıştı savaşmaktan tek yaptığı yatağında sessizce ağlamaktı bütün umutları bitiyordu.
Daha ne kadar savaşabilirdi ailesi için daha ne kadar gökyüzünü görebilmek için ölmememeyi umut edebilirdi bu düşünceler onu zaten ruhsal olarak öldürüyordu'

Yapma artık annem nolursun çık artık odandan gel beraber yemek yapalım,film izliyelim sen ne istersen onu yapalım yeter ki çık dedi boğuk bir sesle Burcu hanım.

Ama duyduğu cevap hep aynıydı:
'Anne rahat bırak artık beni lütfen'

Bittiğini düşünüyordu Asaf artık.
Gökyüzünde ona ait olan küçük yıldızın yavaş yavaş intihar etmeye hazırlandığını düşünüyordu.
Onun bütün umutları kendiyle birlikte bitiyordu...

'O ölüyordu'