GHB •NisBar ✓

5.

psikolar yine kurulduu ama eski enerjileri yok gibi :(

-

cemal can-pov

Ulan kızı düşürdüğün hallere bak bir de gelmiş tavsiye veriyorsun sen kimsin amk.

Burak ve Gizem her ne kadar bizi ayırmaya çalışsa da, yerde onu yumruklamaktan başka bir şey yapmıyordum.

Her defasında ağzını açıp konuşmaya başlayacağı sırada tekrar bir yumruk atıyordum.

Aniden gelen bir çığlık duyunca o tarafa baktım. Nisa şaşkın gözlerle bize bakıyordu.

Cemal Can ne yapıyorsun sen?

Bir anda bağırınca yüzümü buruşturdum. Umarım Barış'ı bana savunmaz.

Asıl sen ne yaptığının farkında mısın, Nisa? Bize haber vermeden gidip uyuşturucu alıyorsun. Ne şimdi bu iti dövdüm diye bana mı cephe alacaksın.

Ne saçmalıyorsun sen Can? Bana uyuşturucu dediğin şeyi bu adam vermedi. Ayrıca uyuşturucu değil o. Görmüyor musun o ilaçtan sonra ne kadar mutlu olduğumu.

nisa-pov

Resmen yüzü kandan gözükmüyordu. Tam yanına gideceğim sırada Gizem yanında gidip kaldırmıştı. Onun yüzünü öyle gördükçe içim acımıştı. Hak etmediği hâlde o kadar dayak yemesi.

Gizem Barış'la birlikte çıktı. Cemal Can da ne yapıyorsanız yapın diyerek evden çıktı. Burak da ben bir Cemal'e bakayım diyerek evden çıkmıştı.

Kısacası evde tek kalmıştım. Ev benimdi yani. Önüme gelen vazoyu alıp yere atıyordum, çok zevkliydi. Ben bu kadar mutluyken niye bu kadar dert etmişlerdi?

Ha bir de Sezai'nin bana verdiği ilacı, uyuşturucu diye nitelendirmişlerdi. Daha komik ne olabilir ki?

Elim de karaoke mikrofonu ile şarkı söyledim.

Sabaha karşı hala dans ediyordum. Kimse gelmemişti eve. Aniden midem bulanınca tuvalete koştum.

Başım fena ağrıyordu. İlacım neredeydi? Barış getirmişti ama yine kendi evine götürmüş olmalı.

Salonun ortasına geldiğimde hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. İlacımı istiyordum. O olmasa da ölmek. Evet ölmek iyi fikir.

Mutfağa girip çekmeceleri karıştırdım, keskin bir bıçak buldum.

barış-pov

Gizem sebepsizce doktora gidelim diye ısrar etmişti. Fazla ısrar edince kıramayıp doktora gitmiştik. Gizem'den hafif bir ilgi seziyordum. Sosyal medya da ki kitlemden biri olmalıydı.

Pansuman işini hallettikten sonra hastaneden çıktık. Saat baya geç olduğu için onun eve tek gitmesine müsade edemezdim. Eve bırakmayı teklif ettiğimde ikiletmeden kabul etti.

Arabada hiç konuşmayıp ilerledim. Evin önünde durunca inmesini bekledim.

Teşekkürler Barış bıraktığın için, tekrardan Cemal Can adına özür dilerim dediğim gibi Nisa'ya karşı bir ilgisi var ve sanırım seni biraz kıskandı.

Sorun değil, Gizemciğim. Karışmam bir daha zaten.

Peki, şey diyeceğim az önce Burak'la konuştum da Cemal Can ile sahilde oturuyorlarmış.

Nisa'yı evde tek mi bırakmışlardı yani? O evin halini düşünemiyorum şuan o kafayla neler yapmıştır. Aklıma gelen şey ile duraksadım. Kendine zarar vermiş olamazdı değil mi?

Gizem hemen koş.

Ne olduğunu anlamasa da hızla koşup merdivenlerden çıktık. Kapıyı Gizem hemen açınca içeri dalmam bir oldu.

Gördüğüm manzara, Gizem'in çığlık atmasına sebep olmuştu.

Tahmin ettiğim gibi evin her yeri dağınıktı. Nisa'nın odasına girmemle kanlar içinde yerde yatan bir bedenle karşılaştım.

Gizem'e hemen bağırıp ambulansı aramasını söylemiştim. Yere eğilip yüzüne düşen saçlarını geriye attım. Karnından bıçaklamıştı kendini. Hafifçe çırpınmaya başlayınca elini tuttum.

Nisa, burdayım ben. Dayan güzelim. Ambulans geliyor şimdi, dayan lütfen.

İç kanama geçiriyor olabirdi. Masanın üzerinde duran bezi alıp karnına bastırdım. Aşşağıdan siren sesleri gelince Nisa'yı kucağıma alıp, onların gelmesini beklemeden hızla aşşağıya indirdim. Sedyeye koyup ambulansa bindirdiler, Gizem de onla beraber gitmişti.

Ben gitmesem iyi olacaktı. Cemal Can'nın beni orada görmesi iyi olmazdı.