nisa ve barış yan yana o kadar güzeller ki..
İsimleri falan da çok hoş duruyor yan yana şkfksxncn
-
doktor kısa bir süre sonra dönünce tekrar etrafında toplandık.
Konuşmaya başlayınca pür dikkat onu dinledik.
Arkadaşınız kanında yabancı bir madde tespit ettik. Bir şey kullanıyor muydu?
Aldığı uyuşturucular olmalıydı. Söylesek Nisa'ya kötü bir şey yaparlar mıydı? Yapmazlardı, tedavi ederlerdi.
S-son zamanlarda uyuşturucu kullanmaya başlamıştı. 2 kere aldı. İkisi de bir tutam kadar değildi yani.
Peki, peki. Bu uyuşturucu da onun tüm dengesini bozmuş. Kan akışımını bile alt üst etmiş.
Peki şey, adı ne bu uyuşturucunun?
GHB, aldığı an ve etkisini kaybettiği an mide bulantısı ve kusma yapar. İlk kusmadan sonra aşırı sevinç ve enerji patlaması yaşar. Son kusmadan sonra ise bunların tam tersi olur beyin kendini uyuşturur, kişi kendinin farkında olmaz.
Doktor bunları anlatırken gözlerimin dolmasına engel olamadım. Nisa bunların hiç birini hak etmiyordu.
Ha bu arada hastamızın kan grubu 0 rh-, yani çok zor bulunan bir kan grubu. Etrafınız da ve ya sizde varsa direkt kan naklini yapalım ama eğer yoksa diğer hastanelere de haber verelim.
Üçümüzde bakışınca doktora olumsuz anlamda kafa salladım. O da anlamış olacak ki, peki diyip gitti.
Ne yapacaktık biz şimdi? Ya kan bulunamazsa.
nisa-pov
Gözümü açtığımda başımın ağrısıyla inledim. Neredeydim ben?
Kafamı hafif sola döndürdüğümde
beyaz önlüklü insanlar görmemle gözlerim açıldı. Hastanede miydim ben?Şey bakar mısınız?
Dediğim şeyle bütün hemşireler aynı anda bana döndü. Biri ben doktora haber vermeye gidiyorum. Diyerek çıktı. Başka biri de yanıma yaklaştı.
Yaklaşık 15 saattir uyuyorsunuz.
Ne? 15 saattir uyuyor muyum?
İçeri doktor girince bütün dikkatimi oraya verdim. Gülerek yaklaştı yanıma.
Evet, Nisacığım. Sonunda uyandın. Nasıl hissediyorsun?
İyiyim ben.
Tamam o zaman seni bir kaç gün daha burada tutacağız. Şimdi seni normal odaya alabiliriz. Fazla yorma kendi küçük hanım.
Gülümseyerek cevap verdikten sonra hemşireler yattığım yerde ki sedyeyi hazırlayıp ileri sürdüler.
Ameliyathaneden çıkınca hepsinin bana doğru gelmesiyle irkildim.
Hepsinin gözleri kızarmıştı.
İyiyim ben korkmayın.
Niso biz burdayız korkma sakın.
Diye bağırdı arkamdan Cemal Can.
Normal odaya geldiğimizde hemşire koluma serum takıp gitti.
Birden midem bulanınca ne yapacağımı şaşırdım. Kolumda ki bandı çıkarıp odanın içinde ki tuvalete girip kustum.
İlacım, ilacım, ilacım.. nerede bulacaktım?
Hafifçe kapıyı aralayıp baktığım da Cemal Can sandalyenin üzerinde başını Gizem'in omzuna koymuş uyuyordu. Gizem de pek farklı değildi. Kapıdan iyice çıkıp etrafa baktığım da Burak da etrafda gözükmüyordu.
Biraz ilerledikten sonra hastaneden çıktım. Şimdi sadece Barış'ı bulup ilacımı alacaktım. Ama nerede bulacaktım? Evlerinin konumunu bile hatırlamıyordum.
Caddenin karşında Burak'ı görmem ile birlikte ilk gördüğüm arabanın arkasına saklandım. Yanında Barış da vardı. Barış da vardı evet.
Tanrım teşekkür ederim, ben gitmeden o benim ayağıma geldi.
Hastaneye girmek üzereyken yerde bulduğum taşı Barış'a doğru attım. Tam kafasına gelmişti. Gülmeden edemedim. Buraya doğru baktığında beni gördü. Ağzını şaşkınca aralayınca bu haline de güldüm.
Elimle ilk sus işareti yaptım, sonra da kendime doğru çağırdım.
Barış önüne bakıp bir şeyler söyledikten sonra bana doğru adımladı.
Kızım senin ne işin var burada? Hastanede olman lazım senin.
Öf Barış. Ne hastanesi? Iyiyim ben. İlaca ihtiyacım var benim.
Olmaz Nisa. O hatayı bir kere daha yapamam.
Ne hatası Barış? Ben mutlu oluyorum ilaç alınca. Hem senden başka kimse anlamıyor beni. İlacım bir tek sen de var.
Nisa. O zehirli bir uyuşturucu. Senin tedavi olman için hastaneye geri dönmen geriyor.
Elimi tutunca geri çektim.
Ben ne diyorum, sen ne diyorsun. Tamam git sen ben bulurum ilacımı.
Hızla caddeye doğru ilerleyince arabanın geldiğini fark etmemiştim. Araba hızla gelirken bir el bileğimi tutup kendine çekti.
Gözlerimi yavaşça açtığımda, Barış'la göz göze gelmem bir oldu. Ona ilk defa bu kadar yakından bakıyordum. O, o mükemmeldi.
İlacı alma isteği ile yanıp tutuşan vücudum durmuş, sadece onun için yanıp tutuşuyordu.
Gözleri bir anda dudaklarıma inince yutkundum. Hafif yüzüme doğru eğilince beni öpeceğini düşünüp gözlerimi kapattım. Kulağımda nefes hissedince gözlerimi açtım. Kulağıma doğru fısıldadı.
Çok güzelsin ve ben kendime hakim olamıyorum.
Kısık sesle cevap verdim.
Olma.
Kulağımdan çekilip dudağıma küçük, belki 1 saniye öpücük bırakıp geri çekildi. Ardından elimi tutup hastaneye geri götürdü.
![](https://img.wattpad.com/cover/229825804-288-k496307.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GHB •NisBar ✓
Fanfiction➳Kurtarmak istiyordu onu, ama kurtarırsa bir daha göremeyeceğini de biliyordu..