Chapter 2

7 6 0
                                    

Alex's POV

Ano bang ginawa ko para ganitohin mo akong siopao ka.

Gwapo.nga, pero parang siopao na hindi natapos. Psh!

Nagtiim ang bagang ko at akmang tatayo ng may lunapit saking lalaki.

" loko ka talaga! Babae llagi target mo. Bading kaba dre? Saka diba sabi mo, titigil kana dahil graduating na tayo. Ano toh? Baka hindi ka maka graduate nyan. Itigil mo na yang mga kalokohan mo!" Aniya saka ako inalalayang tumayo.
"Ms. Oh." Sabay abot ng panyo at tinanggap ko ito. " pasensiya kana ha" dagdag niya pero di ko siya pinansin at pinagpatuloy ang paglilinis sa katawan ko habang naka tingin sa siopao nasa harap.

"Umiiral na naman yang pagiging bayani mo! Tch!" Aniya saka kami tinalikuran.

Pinulot ko ang c2 at binato iyon sa kanya at saktong tumama sa ulo niya.
Humarap siya sakin at akmang susugod pero pinigilan siya ng kasama niya.

"You messed up with the wrong person, msidontcarewhoyouare!" aniya at may halong pagbabanta.

" wow ha! Bilib rin ako sa pagiging bobo mo eh noh? Tsk! Sino ba ang makitid ang utak at bigla bigla nalang nang hahampas? Aber?" I smirk. "Well, you messed up with the wrong person, mridontcarewhoyouare!" Panggagaya ko sakanya.

Hahaha! Pikon!

Tinapunan ko muna siya ng tingin saka pumunta sa table ko at kinuha ang bag ko. Don ko lang naalala na marami palang nakatigin sakin. Naramdaman kong uminit ang pisngi ko sa hiya kaya napatungong naglakad na ako palabas. Nang sa wakas ay nakalabas na ay saka ako nakahinga ng maluwag.

Grabe! Pinagpawisan ako don. Napaka bipolar naman niya. Psh!

Ano bang ginawa king mali? Di tuliy ako nakakain. Bwesit sya! Ano na ang kakainin ko ngayon? Gutom pa naman ako.

Nakangusong pumunta ako ng locker at kinuha ang extra kong mga damit at pumunta sa restroom. Nagbihis ako ako at inayos ang buhok. Habang nag aayos ay naalala ko ang sandwich na binigay ni yaya kanina.

Dali dali kong tinapos ang pag aayos at saka lumabas.

"Omg! Diba siya yubg babaeng umaway kay josh? Tsk! Ang kapal ng mukhang awayjn si josh." Ani ng isang babae.

Wow! Ako pa talaga ang umaway ha?ayus girl.

" duh! Newbie kaya sya. Di niya kilala kung sinong binangga niya. Kaya humanda siya!" Ani ng katabi niyang babae.

Eh sya, kilala niya ba ako? Ha!

Hindi ko nalang sila pinansin at naglakad papunta sa locker ko. Pagkaratig ko don ay agad kong kinuha ang sandwich at kinain iyon habang naglalakad pabalik sa room.

Tumingin ako sa relos ko at sheteng kalaba! 12:55 pm na. Ang dali naman ng oras. Dalidali akong pumunta pabalik sa room at pilit na inubos ang kinakain. Wla akong paki kung magulo ang buhok, basta nalaang akong pumasok at sakto namang dumating ang lecturer namin.

Pinagsadahan niya ako ng tingin at tila nagtataka siya kung bakit ganoon nalang ang ang itsura ko.

"Good afternoon!" Bati ko habang ngunguya nguya sa kinakain dahilan para hindi ko mabigkas ng maayos ang sinabi ko, nagtawanan naman sila. Tumahimik lang sila ng tumikhim ang lecturer.

"Come in!" Aniya kaya agad akong sumunod.

Pero laking gulat ko nang nakita ko si siopao na nakaupo sa katabi ng silya ko habang nakatigin sakin. Sa gulat ko ay napahinto ako sa harap.

" may problema ba, Ms...?" Agad akong napaharap sa kanya. Sheteng kalabaw!!

"Alexis Kim..po." muntik konang makalimutan ang magic word.

"Ahh... Ms Kim?"

" nothing, ser."

Tumango lang siya saka tinapunan ng tingin si siopao na hindi parin inaalis ang paningin sakin.

Problema mo brad? Gusto mo suntukan?

Humanap ako ng bakanteng upuan pero sadyang minalas talaga ako dahil wla nang ibang bakante maliban don sa datig upuan ko. Padabog akobg umupo dahilan para maagaw ko.uli ang atensyon nila pero nag peace sign lang ako kaya bumalik na si ser sa ginagawa si ser.

Dati gawi parin, intrudoce tapos aalis. Wala pa kaming guro sa huling subject kaya nagkakagulo ang mga estudaynte.

First day na first day, ang gulo!

" pano bayan, kaklase na kita Ms Kim?" Nagulat akong napatingin sa katabi kong siopao.

" Ms Kim mo mukha mo! At saka, wag kang makulit dyan ha. I hate noisy people." Ani ko at sinalpak ang earphone sa tenga ko.

Nagulat ako ng hilahin niya ang kaliwa kong earphone. Inis na nilingon ko siya at sinamaan ng tingin. Ang kigwa nginisihan lang ako. Amp!

Agad kong inagaw sa kanya ang earphone at pinatay ang music at sinilid sa bag ang phone.

" Attention! We have no class for this subject because theres an urgent meeting. You can go home and rest now! Thank you!"  Ani ng magandang babae saka umalis.

Buti naman. Im fvcking tired!

Mag ring kaagad ang bell kaya dali dali akong lumabas.

Hell day!

- To Be Continued -

unconditional love (On Hold)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang