Chapter 8 The END

1.1K 53 11
                                    

( Unicode )
💟💟💟💟

"ငါရောက်နေပီ........ ခြံရှေ့မှာ......"
"အင်း.....ဝင်လာခဲ့.......Vee....အချစ်..... "

Vee...အိမ်ထဲဝင်လာတော့....ဧည့်ခန်းရှေ့ရပ်နေတဲ့....Ploy

"War....ဘယ်မှာလဲ......"
"အပေါ်ထပ်မှာ......... "

"War.....War.......မင်းဘယ်မှာလဲ.... War...."

Vee...ဟာအပေါ်ထပ်ပြေးတက်သွားပီး....တစ်ခန်းဝင်...တခန်းထွက်....လိုက်ရှာနေတာ နောက်ဆုံးတခန်းရောက်တော့မှ.....

အခန်းထဲက...ခုံတခုမှာ...လက်နောက်ပစ်ပီးကြိုးတွေနဲ့ချည်ထားတဲ့..War..ကိုတွေ့တော့......

"War.....War.....ကိုယ်...တောင်း..တောင်းပန်ပါတယ်... ကိုယ့်ကြောင့်ဖြစ်တာ ကိုယ့်ကြောင့်......"
"P..Vee...လာပီလား.. အရမ်းမျှော်နေတာ...."

...Vee... War မျက်နှာလေးအသာထိရင်း..ပြောလိုက်တော့... မျက်လုံးလေး..မပွင့်တပွင့်...အားယူပြုံးရင်း...ပြန်ပြောလာတဲ့ War..ခေါ်..Mark....

"မင်း..တော်တော်..ကြောက်ဖို့ကောင်းပီး... ရက်စက်တဲ့မိန်းမဘဲ....သူ့အသားမထိဖို့မင်းကိုပြောထားတယ်မလား......."

Vee...War အနားကထရင်း...တံခါးဝမှာ...ရပ်ပီးကြည့်နေတဲ့...Ploy လည်ပင်း...အတင်းညစ်ကိုင်ရင်း.....ဒေါသမီးကြောင့် ရဲနေတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့ကြည့်ပီးပြောလိုက်သည်.....

"အာ့....Vee....အဟွတ်..အဟွတ်......လွတ်..
Vee..အင့်...နာ..နာတယ်..."

"P..P Vee....."
"War......မင်းကိုကိုယ်...အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပေးမယ်....."

War...ခေါ်သံကြားတော့...Vee...Ploy ကိုလွတ်ချခဲ့ပီး...ကြိုးဖြေပေးနေတုတ်းဘဲရှိသေးတယ်.......

"Sorry...ဘဲ Vee.....ရှင့်ကို Ploy မရသလို..သူလဲမရစေရဘူး.....လာကြစမ်း.....သူတို့နှစ်ယောက်လုံး....ရိုက်ကြစမ်း...."

Vee....Ploy ရဲ့ခေါ်သံအဆုံး...ရောက်လာတဲ့..လူ ၄..၅.. ယောက်ကြည့် ပြီး....

"ငါလဲ..Sorry ပါဘဲ...မင်းလို သစ္စာ မရှိတဲ့သူနဲ့နေရမှာထက်စာရင်...​သေသွားလဲ..ကိစ္စ မရှိဘူး..ရှင်းလား......"
"စကားများတယ်...ဘာကြည့်နေတာလဲ...
လုပ်စရာရှိတာလုပ်ကြလေ..."

ချစ်သူ့နှလုံးသား (Completed) Where stories live. Discover now