MAALESEF

263 149 67
                                    

Yatağıma yatıp yorganı başıma kadar çektim ve o sırada biri kapıyı tıklattı. Kapıyı tıklatan kimdi? Diye içimden geçirdim . Bu evde kapıyı çalarak giren tek bir kişi vardır . BABAM.

Hemen gözlerimi kapatıp uyuyor numarası yaptım . BABAM içeriye girdi yatağın kenarına oturdu .

" Kızım uyumadığını biliyorum . Seni bu kadar üzecek ne oldu ? "

Babama bir şey anlatmak istemiyordum. Aslında hiç kimseye bir şey anlatmak istemiyordum .

Mecbur bir cevap vermeliydim .

" Baba fizik ... " fizik dediğim zaman gözlerim yine doldu. İyice kafayı yemiştim .

" Baba fizik dersinden bir test olduk ondan düşük aldım ondan başka bir sebebi yok . Merak etme gerçekten ."

Babam buna inanır mı inanmaz tabi ki ama çok üstelemedim .

" Ne olursa olsun benimle konuşabilirsin . Seni seviyorum . Tamam mı kızım lütfen kendini üzme ."

Galibe beni tek seven erkek babamdı.

Babamın sesiyle irkildim .

" Tamam mı kızım?"

Neye tamam diyeceğimi anlamamıştım .

" Tamam babacığım ." dedim

Babam odamdan çıktı ve ben yine yorganın altına girdim . Durduramadığım gözyaşlarımı silmeye çalıştım ama pek bir işe yaramadı. O sırada telefonuma bir mesaj geldi.

"Nasıl oldun Zeynep . Yarın sana geleceğim . Gelebilir miyim ? NOT: biliyorum ki tek bir cevap hakkın var EVET."

" Deniz gelme "

" Ne ! Zeynep ne oldu niye gelmemi istemiyorsun ? "

" Yani gelmene gerek yok ben yarın okula geleceğim zaten ."

" Ne saçmalıyorsun Zeyno. Kafayı mı yedin acaba ? Hadi bunun bana bir şaka olduğunu söyle ne olur . "

" Hayır Deniz yarın okula geleceğim . Çok sıkıldım evde . Hem sana anlatmam gereken şeyler var ."

" Ya Zeynep ben sana gelirim konuşuruz . Olmadı ararım , mesajlaşırız . Zeynep şaçmalıyorsun . Hacer teyzeye söyleyeceğim. "

" HAYIR! Sakın söyleme .Ne olur Deniz"

" Niyeymiş hanımefendi ?"

" Anneme söylersen biterim . Ne olur Deniz lütfen . Yalvarıyorum sana . Ya yarın okula kesinlikle gitmem lazım anla beni ."

" Yani Zeynep ben seni anlayamıyorum. Nasıl bir kızsın bunu bile çözemiyorum ."

" Ya anneme söylemeyeceksin değil mi? "

" Tamam Zeynep . Ama yarın en ufak bir ağrın veya başka bir şey olursa hemen hastaneye gideceğiz . Tamam mı ? Çok korkuyorum zaten ."

" Tamam söz bir şey olursa sana haber vereceğim ."

" Yarın seni ben alırım sakın tek gitmeye kalkma ."

" Tamam yarın görüşürüz . Öptüm seni ."

" Bende öptüm Zeynoo. "

×××××

Sabah oldu . Uyuyamadığım için alarmın çalmadan kapattım . Yatağından usulca kalktım ve annemlerin yatak odasına gittim. Annem ve babam çoktan işe gitmişlerdi . Geriye tek kalan Zehra idi.

Yavaşça dolabını açtım . Kot pantolonunu aldım üstüme beyaz tişörtümü ve kot ceketimi aldım . Hemen üstümü giyinip morarmış gözaltılarımı kapatıcı ile kapattım . Çantamı aldım tam ayakkabılarımı giyecek iken telefonum çaldı.

" Efendim Deniz ."

" Kapıyı aç ."

" Hangi kapı ?"

" Hangi kapı olacak evin kapısını ."

" Hee tamam açıyorum hemen ."

" Ver çantanı Zeynep . Ağrın var mı? Hâlâ geç değil istersen yatağına geri dön . Bak bir şey olacak diye çok korkuyorum . Bir şey olursa çok üzülürüm . Zeynep sen benim üzülmeni ister misim ? Hadi geri dön yatağına. "

" Deniz ben senin üzülmeni istemem ama o okula gideceğim O KADAR ! "

" Tamam o zaman çantanı ver. "

" Niye çantamı sana vereyim ."

" Bak şimdi Hacer teyzeyi arıyorum ."

" Yaa tamam tamam al güle güle kullan ÇANTAMI."

Arabaya bindik . Okul çok da uzak değildi .

" Zeynep rahat mısın ? İyi misin ? Ağrın var mı ? "

" Ya Deniz benim hiçbir şeyin yok . Hadi ama geç kaldık ."

×××××

Okula gelmiştik. Deniz arabayı park etti. Bende arabadan tam inacekken " DUR?" diye bir ses duydum .

" Ne oldu ? "

" Zeynep ne yapıyorsun yaa..."

" Müsaden varsa arabadan ineceğim DENİZ."

" Ya yavaş . Sanki sana değil de başka birine araba yapmış gibi davranıyorsun . "

Tabi bunları normal bir ses tonu ile söylemediği için resmen herke duymuştu. Mırıltılar başlamıştı yine.

" Yaptığını beğendin mi Deniz . Ya herkes duymamıştır istersen git okulun megafonuna bağıra bağıra "BENİM ARKADAŞIM ZEYNEP'E ARABA ÇARPTI diye ." bağırdım

" Ya Zeynep ben sana bir şey olmasından çok korkuyorum . Bu yüzden bu kadar tuhaf davranıyorum. "

" Tamam yaa özür dilerim bende biraz abarttım . "

Birbirimize sarıldık ve okulun bahçesine doğru yürümeye başladık .

Neyse okulun bahçesinde yürürken Yavuz'un basketbol çalıştığını gördüm . O an dediklerinin hepsi aklıma geldi . Gözümden bir damla yaş sürüldü. Deniz görmesin diye hemen sildim ama çok geçti görmüştü.

" Ne oldu Zeynep neyin var ? Bak bir yerin mi ağrıyor? İlaçlarını içtin mi dün akşam?"

: Ya yok şu gözüme bakar mısın bir şey mi kaçtı ? "

" Emin misin Zeynep ?"

" Ya evet gözüme bak acıyor işte ."

" Yok burada bir şey Zeynep. "

" Çıktı o zaman herhalde . "

" Hı hı kesin çıkmıştır Zeynep."

Sınıfa girdiğimizde herkes bize bakıyordu çantam Deniz' in elinde olunca tabi . Bir anda Deniz " NE VAR ! " diye bağırdı.

Ne yapıyordu bu Deniz ?

" Ya istedikleri kadar baksınlar bize ne ."

Sıramıza oturduk .

" Zeynep benim ile konuşmak istediğin bir konu vardı ? "

" Evet Deniz ama neresinden başlayacağımı bilmiyorum ."

" Başla bir yerinden Zeynoşum."

" Bak bana araba çarptı ya..."

" Evet."

" İki gün sonra Yavuz geldi nasılım diye . "

" Eeeee Zeyno ."

" Ben bir anda söze daldım ."

" Aklıma geleni lütfen söyledim deme bana lütfen ."

" Maalesef "

Evveet arkadaşlar bir bölümün daha sonuna geldik .

Gecikmenin bir telafisi olarak biraz daha uzun bir bölüm yayımlaım

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayalım

SİZİ SEVIYORUUUUMMM

NOT : Kitabımı arkadaşlarınıza önerirseniz çok ama çok sevinirim .

SINIR YOK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin