SUSKUN -DEVAM EDİYOR-

4.

Makası kolumun içine doğru itekleyip banyoya doğru gittim...

Banyodaki aynanın üstündeki dolabı açıp içinde bir şeyler varmı diye kontrol ettim..

Pek bir şey yoktu...

Tam banyodan çıkacakken Erkan'ı gördüm Erkan yavaş adımlarla yanıma gelmeye başlayınca yutkundum. Kolumu tutmaya çalışınca koluna makası batırdım...

Erkan acı ile inleyince onu ittirdim. Aşağıya indim ve koşmaya başladım. Kapıya varmıştım ki... Korumalar yakaladı. Erkan gelip çenemi tuttu ve şu sözleri söyledi;

-Kaçmaya çalışma... Ben gidiyorum...

İşte o günden sonra kaçmıştım...

-MELEK YARDIM ET ŞURADAN ÇIKMAMA!

-Tamam. Ne bağırıyorsun?

Şu anda en yakın arkadaşımla birlikte o evden kaçıyoruz.

2 gün önce olan olaydan sonra kaçma planı yapmıştık.

Tabi bu planı 2 gün önceki olaydan yani Erkan'ın sarhoşken beni öpmeye çalışması yani bana tecavüz etmeye çalışması beni çileden çıkartmıştı

Bu yaptığı şey benim kaçmam kesinleştirmişti...

Melek'in çevresi olması işimizi çok kolaylaştırmıştı..

Neyse...

Arabaya bindik ve Melek arabayı çalıştırdı.

Zaten eşyam çok yoktu sadece 1-2 parça kıyafet vardı.

Almanya'da alacaktık telefon vb. eşyaları.

İlk başta illa zorlanırdık çünkü bütün paramızı kaçmak için harcıyorduk.

1 saat sonra

Uçağa binecektik.

Kaçacak mıydık sahi? Yakalayacak mıydı yoksa bizi?

Bu düşüncelerle bindim uçağa.

İlk defa uçağa bindiğim korksamda sonradan alışmıştım.

########

Uçaktan indiğimde yeri öpecektim ki beni durdurdu Melek.

Hemen taksiye binip eve yol aldık.

2+1 di ev. Yani bizim için büyüktü. Fazla eşyalı olmayan evimizdeki odama gittim.

Gerçekten kaçmıştık.

Ben odada pijamalarım ile dans ederken kapı çaldı.

Hemen kendime çeki düzen verip kapıyı açmadan önce kapının deliğinden baktım.

Lanet olsun?!

Nerden buldu bizi?!

Hemen acil çıkış için olan kapıyı açtım.

Ah Melek ah...

Ne diye markete gittin ki?!

Hemen apartmandan dışarı çıkıp var gücümle koşmaya başladım.

En son 5 yaşımda böyle hissetmiştim...

O zamanda benim için büyük olan bir örümcek yüzünden çığlık atıp ağlamıştım...

Bu düşüncelerimle beraber tanımadığım bir sokağa girdiğim farkettim.

Arkamdalardı...

Onlara doğru döndüm...

Sol gözümden yanağıma doğru akan göz yaşımı silmedim...

Onlar yüzündendi her şey!

Niye benimde normal hayatım yoktu...

Niye tek derdim sevgilim değildi?

İçimdeki isyanı sona erdiren Erkan'ın konuşması oldu

-Nur sakın benim canımı sıkacak hareket yapma...

Sonum gelmiş miydi?

Yoksa beni buradan kurtaracak biri var mıydı?

VOTE LÜTFEN!

İlk bölümler acemilik ile yazılmıştır!