[ UNICODE ]
You left me first
__________________
နီညိုရောင်သန်းနေသော ကောင်းကင်ကြီးအား အဓိပ္ပါယ်မဲ့စွာကြည့်လျက် ။
ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုဟာ ကျွန်တော့်ဘဝအတွက် အဓိပ္ပါယ်မရှိသော ဖြစ်တည်မှုမျိုး။
သေလူတစ်ယောက်၏ အုပ်ဂူ၌ ဒူးထောက်ပြိုလဲနေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ တခြားသူတွေအမြင်မှာတော့ ဘာခံစားချက်မျှမရှိသည့် လူပိုတစ်ယောက်။
" ကျွန်တော့်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုကိုက တန်ဖိုးမဲ့နေခဲ့လို့ တောင်းပန်ပါတယ် အဖေ "
နှုတ်ဆက်ဂါဝရပြုပြီးသည့်တိုင် ငြင်းဆန်နေသည့်ခြေထောက်များကြောင့် ထိုနေရာ၌ တစ်ဖဝါးမှမခွာမိ ။
မျက်ရည်စများဟာလည်း လေပူအချို့နှင့်အတူ လွင့်ပြယ်လျက်။
ဖုန်း ringtone သံကြောင့် contact nameအားကြည့်မိတော့ မကြားချင်ဆုံးလူဆီမှ ။
ဘယ်လိုစိတ်နဲ့များ တောင်းပန်နေနိုင်သေးတာလည်း Kim Taehyung ။
ဆိုးရွားလှသော အတိတ်တစ်ချို့မှာ ခင်ဗျားကပါ ပါလာလိမ့်မယ်လို့ စိတ်မကူးခဲ့ဖူးဘူး။
ကျွန်တော် အလိုအပ်ဆုံး အချိန်မှာမှ ခင်ဗျားကအရင်ကျောခိုင်းခဲ့တာမို့ ကျွန်တော်ပြန်ပြီး ကျောခိုင်းဖို့ ဝန်မလေးဘူး ။
အတွေးများအား လက်စသတ်၍ အချိန်လင့်နေပြီဖြစ်သောကြောင့် ကိုယ်ပိုင် တိုက်ခန်းသေးသေးလို့သို့သာ ပြန်လာခဲ့သည် ။
အချိန်ပိုင်းအလုပ်ရှိသေးသည်လေ ။
ဒီတစ်ခါ လစာရရင်တော့ ဖုန်းကဒ်ပါ ပြောင်းရဦးမည်ဟု တွေးမိသည်။
အားကိုးစရာ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှ မရှိသည့် ကျွန်တော့်ဘဝမှာ ကျွန်တော်ပဲရှိတာမို့ တက်နိုင်သလောက်ကြိုးစားရင်းအသက်မွေးဝမ်းကျောင်းပြုရသည်။
YOU ARE READING
THANTOPHOBIA
Fanfiction(n).the phobia of losing someone you love the most Both UNICODE & ZAWGYI are available Written in Burmese | Taekoo | Hopekoo | Written by _ Kim Taera Own creation
