Me, myself and I

Today

Hoezo, hoezo zouden ze willen praten? Ik zit hier nu al bijna anderhalf uur, en nog steeds ben ik er niet achter. Wat zou het kunnen zijn? Zolang ik leef, was er nog nooit iets erg aan de hand geweest. Ik loop naar beneden, want zo kom ik toch nooit verder.

Warme chocomelk, daar heb ik echt zin in. Melk koken, cacao erbij. Snel giet ik het in een beker, strooi er wat mini marshmallows op en pak een stuk chocolade. Mmm... Laptop erbij en genieten. Ik hou echt van de winter. Koud, knus, Kerst: Alles is leuk! Vroeger ook al. Ik woon hier al mijn leven. Best saai eigenlijk. Ik heb nog nooit iets van de wereld gezien, want we gaan altijd naar een camping in Drenthe. Altijd. Het voordeel is dat ik er nu wel vriendinnen heb die ook altijd komen, maar toch. Niet echt je beeld van een droomvakantie: Geen zon, zee en strand, maar musea, bingo avonden en vies eten. En natúúrlijk mag ik geen eigen tent! Te belachelijk voor woorden. Hopelijk gaan we deze vakantie iets leukers doen.

Opeens hoor ik een raar geluid. Wat was dat? Maar dan barst ik in lachen uit. Het was mijn knorrende maag! Het is al bijna twee uur, lunchtijd dus. Ik zet mijn beker en laptop op tafel en maak drie chocoladetosti's. Overheerlijk, geloof me. Je doet er chocoladehagel op en de chocolade smelt in je tosti. Genieten! Als hij op is, loop ik naar boven. Ik doe de film in mijn tas, net als mijn portemonnee en telefoon. Nog even lang de Appie voor popcorn en dan naar Bella!

Als ik bij Bella aanbel, doet Mara open. "Eindelijk! Iedereen is er al!" Ik loop snel naar binnen en hang mijn jas op. Mara gaat me voor naar Bella's kamer. De tv staat klaar en Bella en Rosa hangen op de bank. "Daar ben je! Stop snel de film erin." Rosa staat op en geeft me een knuffel.
Eindelijk even ontspannen...