Wikipedia - Encyklopedia dla Upośledzonych

Mucha domowa

Mucha domowa (Musca domestica) – pospolity owad występujący na całym świecie. Jest niewielka ( jest większa od – osiąga do 7,5 mm długości), na ciemnoszarym tułowiu widoczne są podłużne paski. barwy szarożółtej jest jaśniejszy na spodniej części. Odnóża zakończone są pazurkami i przylgami. Ma aparat gębowy typu liżącego, służący do zlizywania pokarmu płynnego lub stałego, który zostaje rozpuszczony enzymami śliny. Złoto-czerwono-brunatne oczy zapewniają 360° pole widzenia. Narządem oddechowym są . Jest typowym . Mucha lata stosunkowo wolno, ok. 8 km/h, uderza ok. 200 razy na sekundę.

Gatunek Musca domestica pojawił się ok. 200 milionów lat temu. Pojedynczy osobnik żyje ok. 4 tygodni, jednak w budynkach ludzkich może przezimować w stanie . Nawet w tak sprzyjających warunkach przeżywa bardzo mała część populacji – jesienią muchy są dziesiątkowane przez .

Dorosłe żywią się substancjami płynnymi, pokarmy twarde pobierają po rozpuszczeniu (wstępnym strawieniu). Dziewięciodniowe osiągają dojrzałość płciową. Jaja (2,5 mm) składane są do , szczególnie do świńskiego. może składać jaja od 2 do 5 dni, jednorazowo ok. 100, w ciągu całego życia do 600-2000. W 1 kg świńskiego może rozwijać się 15 000 larw. Po upływie 24 godzin wylęgają się o charakterystycznym, z przodu stożkowo zwężonym kształcie. pobierają pokarm płynny. Szybkość rozwoju uzależniona jest od świeżości nawozu, trwa od kilku dni do dwóch miesięcy. W ciągu rozwoju wydłużają się z początkowych 2 do 12 mm, trzykrotnie . Po przepoczwarczeniu trwającym ok. 10 dni wylegają się dorosłe , które po kilku minutach są gotowe do lotu. Codziennie przychodzi na świat much liczniejsza od całej ludzkości. Każdego roku mucha ma kilka generacji[].

ten stwarza zagrożenie epidemiologiczne: badania dowiodły, że na powierzchni swego ciała mucha może przenieść do 6 milionów, a w nawet pięciokrotnie więcej – 30 milionów – w tym powodujących tak groźne jak , , , , , , oraz – oraz pasożytów.

Muchy są aktywne w dzień, lubią ciepłe, nasłonecznione powierzchnie. W budynkach w nocy lub w chłodne dni muchy zazwyczaj odpoczywają na podłogach, ścianach, sufitach. Na zewnątrz – na roślinach, na ziemi, płotach, puszkach i innych tym podobnych elementach. Muchy wybierają rogi, załamania ścian i ich krawędzie oraz cienkie przedmioty, kable, struny, najchętniej ukrywają się blisko źródła pożywienia na wysokości 150–450 cm od podłoża.

Mucha domowa jest kosmopolitycznym. Pierwotnie występowała w umiarkowanej strefie klimatycznej. Została przeniesiona przez człowieka również na obszary tropikalne (w 1780 roku na pokładzie okrętu kpt. Arthura Phillipa wraz z grupą skazańców i brytyjskimi dotarł do w pobliże dzisiejszego Sydney ).