Another beautiful morning nanaman sarap ng tulog ko kagabi napanaginipan ko ang aking ANGELLLL!!! see you later my angel 😊 at isa pa ay nasagutan ko ng maayos ang essay ko kasi nga inspired ang lola niyo hihihihi.
Pagkababa ko as usual andon si mama and papa ko ready for breakfast na kami I'm happy talaga for having thjs family with me.
napanasin ata ni mama ang pagngiti-ngiti ko dahil "Maxi maganda yata ang naging gising mo anak at todo ang ngiti mo jan" sabi ni mama.
"Yes po mama" sabi ko sabay hug sa dalawa kong real angel sa buhay ko "I LOVE YOU MAMA at PAPA KO I'm so lucky to be your daughter" pagkatapos kung sabihin yun ay both ko silang hinalikan sa pisngi.
"No my princess we are lucky to have you" sabi ni papa.
"Oo nga anak ikaw ang pinaka best gift sa amin ng papa mo our only daughter" sabi ni mama na pinanggigilan pa ang pisngi ko hays I can't imagine my life without them.
pagkatapos ng sweet talks naming mag family ay napatuloy na kami sa pagkain dahil malalate nako hahahaha pagkatapos kumain ay nagpaalam na ako sa aking mga magulang.
Pagdating ko sa school diretso agad ako sa room ko at baka mag-umpisa na ang first subject ko today.
"Good Morning Marie" bati ko sa aking katabi/first friend ko.
"Good Morning Maxi" sagot niya aba't nakiki Maxi nato sakin ah si Mama ko lang tumatawag sakin non pero ok lang kaibigan ko naman siya hihihi.
At nagsimula na ang aming araw sa iba't ibang subject na pang umaga then break tima na agad.
"Marie tara na sa canteen nagugutom na ako" tawag ko kay Marie na nagliligpit narin ng gamit niya.
"Sige tara! gutom narin ako nakakagutom no?" sabi niya na halata mong hinihintay lang din break time eh hahahaha.
"Oo nga eh" sagot ko sa kanya.
Papunta kaming canteen at syempre mahaba ang pila dahil halos sabay-sabay ang break time ng mga students na University na ito madaming tao kaya halos wala g maupuan naghanap mo na kami ng mauupuan ni Marie bago mag-order ng pagkain.
"Maxiii doon tayo oh" sabi ni Marie sabay turo don sa medyo dulong bahagi ng canteen.
"Sige tara don tayo nakakapagod tumayo at gutom na talaga ako" sabi ko sabay kapit sa braso ng aking friend.
"aysus nagpapacute kapa sakin ah! 'wag anun di kita bubuhatin papunta doon sa upuan no! HAHAHAHAHA" sabi niya sabay tawa niya.
"hey! walang akong sinabing magpapabuhat ako no! tara na nga baka maunahan pa tayo don sa upuan" sabi ko nalang sa kanay hays ang saya ko talaga at may nakakasundo na agad ako hindi magiging lonely ang aking college life di gaya nung high school and elementary ako.
Nakikita na namin ang upuan buti naman at kami ang nauna dito may extra pa nga kaming upuan na dalawa kasi apat ang upuan sa bawat mesa sa loob nitong canteen.
"Iwan na natin ang bag natin sa upuan para maka-order na tayo at di rin agawain ang upuan dahil nakikita nilang may bag na" sabi ni Marie sakin aba't akalain mo madiskarte pala ang aking friend.
YOU ARE READING
Treasured Moments
Teen FictionWill you endure all the pain for your happiness and be with someone you love or choose to let go for everyone not to suffer?