Treasured Moments

Kabanata 6

Umakyat na ako sa kwarto kinalimutan ko nmang uminom ng tubig dahil nasasaktan ako sa nakikita ko na nahihirapan sila dahil sakin, umiiyak ng dahil sakin at ang mga nagiging problema ay dahil din sakin.

Humiga ako sa kama ko kumuha ng unan para yakapan at doon umiyak nanaman ako nahihirapan ako at nasasaktan sa mga katotohanan na di ko matanggal dahil hanggang ngayon ay hindi parin nasasagot ang nag-iisang tanong ko "Bakit ako pa?" nasasaktan ako kapag naiisip ko ang mga mangyayari kinabukasan at sa mga susunod na araw hindi ko matanggap ang sitwasyon ko kahit alam ko na ito simula bata pa ako masakit man pero gusto kung lumaban pa pero sa nakikita ko na palagi nalang nahihirapan ang mga taong mahalaga sa akin di ko na alam ang gagawin ko. Life is Unfair.

Nakatulugan ko nanaman ang pag-iyak at nagising ng mga namamagang mata na akala mo may nakasuntukan hahahahaha sanay na ko hays tiningnan ko ang sarili ko sa salamin "Bakit kasi ang hina mo ayan tuloy dami mong nasasaktan" naluha nanaman ako pero I choose to be positive ayan naman ang ginagawa ko for the last years faking my emotions ngumiti ako habang patuloy sa pagtulo ang luha parang baliw lang di ba hahahaha nakatingin pa yan sa salamin.

Ok na naman na ang pakiramdam ko feeling na dahil nakasanayan mo na siya ay baliwala nalang sayo yung mga effects hays that't MY LIFE!.

Bumaba na ako para sa agahan dahil alam kong di pa ako papayagan ng mga angels ko na pumasok sa school

Pagkababa ko as usual "act as if nothing happened last night always be positive dahil jan ka nalang nabubuhay" sabi ko sa sarili ko

"Good Morning mama papa!" bati ko sa kanilang dalawa sa masayang tono.

nagulat siguro sila sa pasiaw kung pagbati dahil sabay silang lumingon at di pa nakapagsalita buti nalang nakabawi agad si papa sa pagkagulat niya

lumapit si papa sakin "Hey my princess how are you feeling? are you okay?" sabi niya sabay halik sa noo ko ang sweet talaga ng papa ko

nag smile muna ako pilit na ngiti nanaman "I'm fine po papa strong kaya ako hahaha" sagot ko ng patawa para di mag-alala masyado sakin at yumakap ako sa aking papa angel

tiningnan ko si mama na nakatingin din sa amin ni papa na magkayakap tiningnan ko siya na may matang nagtatanong kung ano pa hinihintay niya I smile ng papalapit na si mama sakin at sabay ko na silang niyakap na dalawa

"That's my baby" sabi ni mama na naging dahilan ng pamumuo ng luha ko

"kain na po tayo ang aga-aga ang drama natin hahaha I love you mama at papa" sabi ko sabay halik sa pisngi nilang dalawa

Baka nagtataka kayo kung bakit walang nagbabanggit ng nangyari kagabi kasi yun ang rule naming tatlo wag na ungkatin pag may ganoong pangyayari para wala malungkot

Nagpatuloy na ang breakfast namin at pagkatapos umakyat narin ako sa kwarto dahil wala naman akong ibang gagawin kundi ang magpahinga ng 1 week para manumbalik ang lakas ko at makapasok na ulit sa school at nga pala walang nakakaalam sa nangyari sakin maliban sa family ko

Habang nakahiga ako nakikinig ako ng favorite song ko ang How do i live at alam niyo bang lagi akong umiiyak sa kanta na to dahil feeling ko relate ako pero still my favorite ganda kasi ng meaning niya

Kinuha ko ang cellphone ko and chineck ko messages ko wala naman nag message hahaha sanay nako jan at nag facebook narin ako may message ako apat galing kay Marie and Max ko hihihihi binuksan ko ang message ng magkapatid