გთხოვ...-ხმა გაუწყდა გიოს-გთხოვვვ ანაამარიაა ესს არგააკეთოო.. გემუდარები არდამტოვო ამ წყეულ დედამიწაზე მარტო.....
-ვფიცავ არასდროს გაპატიებ გიო...!!
..............
-ჰეი დედა როგორახარ ძალიან მომენატრე-ვამბობ და ლიას ლოყებს ვუკოცნი.
-ჩემო პატარავ მეც ძალიან მომენატრე- უკვე 20 წლის ვარ მაგრამ დედაჩემი ისევ პატარას მეძახის..
-მამა საერთოდ არმოგენატრა კუდრაჭა???-თითქოს გაბრაზებული მიყურებს-არგინდა ცოტა მამასაც მოეფერო
-პაპოსა-ვეძახი ხმამაღლა (ესე მივმართავდი ხოლმე ლაშას)-ჩემო პირველო სიყვარულო მოგესალმებით-ვეუბნები და ყელს ვუკოცნი.
-კიმაგრამ ჩემი დაა სად არის?არუნდაა მისი საყვარელი დაიკოს ნახვა?- ვყვირი ბოლოხმაზეე კიბეებთამ
-დაიკოო!!-მესსმის მონატრებული ოდნავ ხრიწიანი ყვირილი-ააბლაა როგორრრ მომენატრე-მეძახის ნია და კისერზე მეხვევა.
-აბლაა არგინდაა მომიყვე რახდებოდა თბილიში?-მიჩურჩულევს ჩუმად.
-წავედიით დაო-ვკოცნი და ოთახში ავრბივართ.
........
მედა ჩემ დას შორის 3 წელი იყო სხვაობა.. მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავდა რადგან ჩემგან განსხვავებით მან უკვე 4 შეყვარებული გამოიცვალა.. მეკიდე მამაკაცი რომელიც სულ მიყვარდა ეს მხოლოდ მამაჩემი იყო.. და ვერასდროს შევძლებდი შემეყვარებინა ვინმე სხვაა..(ნუუ იმდროს ეგრე ვფიქრობდი და ჩემი რაბრალია??) .
ხო ჩემდაზე გესაუბრებოდით.. ისიც ჩემსავეთ დაბალი და შავგრემანი იყო მხოლოდ იმით განვსხვავდებოდით რო მას მუქი ლურჯი თვალები ქონდა მეკი ღია თაფლისფერი.
ოჰო ხასიათით საერთოდ არვგავდით ერთმანეთს. მე მამიკოს გოგო ვიყავი ის კი დედიკოს..ამიტომაც მე ჯინსები.. ბოტასები და ამბები მიყვარდა დაა.. მას.. ხომ ხვდებით.. მისთვის რო გეკითხათ ძაან "სვეცკი" იყო. მაღალქუსლიანი ფეხსაცმელები კაბები და ამბები ევასებოდა..
............
-მეღადავები-მეუბნება და გაკვირვებული ვარდება ლოგინიდან- ამხელათბილიში ერთი ბიჭიც კი არ იყო ვინც მოგეწონებოდა?
-ვაიმეე ნიაა..გაგიჟებააშეიძლება-ვეუბნები და ვიღიმი- როგორშეგიძლია ყოველთვის ბიჭებზე და გართობებზე ფიქრი.
-შენ ისე ლაპარაკობ ვფიქრობ მთელი ცხოვრება ქალიშვილი დარჩები
-შეე ლაწირაკო-ვეუბნები და დავსდევ რონ ერთი კარგად შემოვარტყა- 17 წლის ხარ და რეებს ლაპარაკობ. არაა რა სულ გააფუჭდა ეს ახალი თაობა-ვამბობ და ორივე ვიცინით.
..........
ტკივილიიი....ტკივილიიი...ტკივილიიი.....
-მამაააა-ვყვირივარ დაა ვხედავ ყველა როგორრ მორბის ჩემს ლოგინთან. ვგრძნობ ოფლისგან ვიწურები.
-ანამარიაა რამოგივიდაა?ჩემო პატარაავ გთხოვ ხმა ამოიღე.-ტირილით მეუბნება დედაჩემი.
-დეეე ძალიან ცუდი სიზმარი ვნახე.. დედაა ვიღაც მცემდაა.. საშინლად მირტყავდაა..-ვამბობ დაა ტუჩები მისკდება ტირილისგან..-დედაა მეხომ.. მეხომმ არვარ ამხელა ტკივილს მიჩვეულიი.. ვინ გამიმეტა ასე საშინლადდ??.. ვგრძნობდი ვიღაც როგორრ მტკენდა.. როგორ მირტყავდა გულში ფეხებს... დედაა ძალიან ცუდადდ ვარ გთხოვ მამა მოიყვანე..
- დამშვიდდი ჩემო პატარავ ეს უბრალოდ ცუდი სიზმარი იყოო ძალიან მალე დაგავიწყდება..-მეუბნება და გულში მიხუტებს.-მამა სამსახურშია დეე ხვამ მოვაა და აი ნახავ აღარცკი გემახსოვრება ეგ სიზმარი.გპირდები დე..ეხლაკი დაიძინე გთხოვ ნიაც ნახე როგორ ტირის არგეცოდება დე?
-კარგი დე მაპატიეთ გთხოვთ უბრალოდ ძალიან შემეშინდაა..-ტირილს ვიწყებ და ბალიშს ვეხუტები.
.........
ბევრი დღე გავიდა მაგრამ ეს სიზმარი უფროდა უფრო მიდგებოდა თვალწინ.. ვერანაირად ვაღწევდი თავს...
.........
-შენრა გადამიაარო უნდა? ცოტა ხო შეიძლება ყურადღებით იყოთ თითქმის და დავეცემოდი..-ვყვირივარ შუა დარბაზში.
-მაპატიე ლამაზო.. ძალით არგამიკეთებია-ამბობს ვიღაც ბიჭი ვისაც არცკი ვუყურებ. გვერდიდან კი მესმის ხმები:
-მიდი გიო შენიაა ეგ გოგო საცეკვაოდ გაიყვანე.მიდი მოეფერე ცოტა.
ვცოფდები ამის გაგონებაზე და მამაჩემის სიტყვები მახსენდება :
-შეყრაწყოფას მოგაყენებენ?? მიდი და გლიჯე როგორც გასწავლე..
მახსენდევა ასევე დედას რჩევაც:
-არცკი გაბედო უბრალოდ მივარდი და კარგად გალანძღე., აი ისე მერო ვლანძღავ მამაშენს როცა ბინძური ფეხსაცმელით შემოდის სახლში
და გავრბივარ საზიზღარი სახით და ვგრძნობ რომ წონასწორობას ვკარგავ, უცებ ვუვარდები ვიღაცას ხელებში და ვგრძნობ ცივ ხელებს წელზე რომელიც არმაძლევს უფლებას გავითიშო. ბულდოვნად ვხედავ ბიჭს რომელსაც ხელში ავყავარ და მიღიმის.. დიდი შავი თვალები და მადის აღმძვრელი ტუჩები აქვს.. ერთწამს მიჩნდება გრძნობა ვაკოცო.. მგძნობიარედ.მაგრამ სანამ რამე გავაკეთე თვალები დამიბნელდა..
.........
-სადვარ-ვყვირივარ და ვვარდები ლოგინიდან.
-ოეე რაწიკვინა ხმა გაქვს გოგო შენ- მესმის ნაცნობი ხმა. ვტრიალდები და ვხედავ ბიჭს რომელზეცც ისევ მინდა კოცნა..
-ღადაობბ??ისევვ შენნ??? შენ რა მოუშორებელი ჭირი ხარ?
- მგონი მადლობას უნდა მიხდიდე მთელი დარბაზი ხელით როგატარე? ისე ძალიან ნაზი ფეხები და მკერდი გაქვს ძალიან მინდოდა მიგფერებიდი- მეუბნება და მიახლოვდება.თითქოს კოცნას აპირებსო მაგრამ ვინ დააცადაა
-შე უნამუსო-ვყვირივარ და მივმართავ მამაჩემის რჩევას, ვხტები და სახეში საშინლად ვურტყავ.
-როგორი სუსტიხარ სახლში არ გაჭმევენ პატარავ?-ამბობს დაა ხელებს მიკავებს მისკენ მიწევს და მგრძნობიარედ მკოცნის.
ვცოფდები.. ძალას ვიკრებ რომ საშინლად ვგლიჯო მაგრამ ვხედავ მამაჩემი შემოდის ოთახში..
-კუდრაჭა გაიღვიძე? გაიცანი უკვე გიო?? ჩვენი ახალი მეზობელია მან გადაგარჩინა. ვალში ვართ მასთან
-არა ლაშა ბიძია როგორ გეკადრევათ ასეთ ლამაზ გოგონას ვინ არ გადაარჩენდა- ამბობს და მიღიმის.
ვფიქრობ წამივხტე და მამაჩემის თვალწინ გავპუტო.. მაგრამ მახსენდება მისი მგრძნობიარე ტუჩები და ვტკბები.. სინანულს და სიამოვნევას ერთად ვგრძნობ? სინანულს იმიტომ რომ ნუთუ ამ უნამუსოს უნდა დაემსახურებინა ჩემი პირველი კოცნა? მაგრამ ის ისეთი სიმპატიური იყოო...
