"Karşımda değil annem, tüm dünya olsada seni sevmeyi bırakmam." Tam 4 yıl önce bu cümleyi kurmuştu.
Şuanda ise mahkeme salonundan çıkıyorduk.
Dünyaya değilde, annesine karşı çıksaydı yeterdi.Ama olmayınca olmuyormuş.
Çıkışta bekleyen gazetecilere baktım.Onlarsa çoktan fotoğraf çekmeye başlamıştı.Ferhat'ın korumaları Cem ve Sezer bizimle aralarına biraz mesafe koymalarını sağladı.
"İren Hanımla gerçekten boşandınız mı?" Yok yalandan boşanmıştık.
Tövbe tövbe!
"Evet arkadaşlar maalesef İren'le boşandık." diyen Ferhat'la kaşlarım çatıldı.Malesef ne demekti.Tamam istememişti boşanmayı ama ben ona demiştim.
"Anneni kızımızla birlikte görebilirsin Ferhat.Ben buna bir şey demiyorum.Ama ben o kadını görmek istemiyorum."bu cümleden sonra yataklarını ayrılmıştı sonrasında kavgalarımız hiç bitmemişti.
"Siz boşanmak istemediniz mi Ferhat Bey?" sorusuna bodoslama atladım.
"Sevgide bir yere kadar arkadaşlar."
"Zeynep'in velayeti kimde?"
"İren'de" dedi Ferhat kısaca bundan sıkılmıştım, artık bitse iyi olurdu.
"İren Hanım nafaka olarak kaç-" derken sözünü kestim."Kızımıza 500 tl ihtiyaç olarak verilmesi uygun bulundu."dedim.
" Arkadaşlar bu kadar yeterli sadece bir şey daha eklemek istiyorum.Asla aldatma gibi iddiaları kabul etmiyoruz.Hepsi asılsız iddalardır. " diyen Ferhat'la akrabalarımız binip ayrıldık.
Yeni evime doğru sürmeye başladım.
Kapıyı açan Feyza'ya gözlerim dolu dolu baktım.Omuzlarımı kaldırıp indirirken, bana sarılmıştı.Kulağına doğru mırıldandım.
"Bitti." -----
Eve doğru ilerlemeye başladım.Siyah demir kapıyı açan Selim'e ufak bir baş selamı verdim.Zili çaldığımda Fatma teyzenin kızı Ceyda açtı.Gülümsedim ve yanağından bir makas aldım.
"İyen bir daha gelmiycek mi?"dediğinde boğazımı temizledim.İren'in. "Bir daha bu eve adımımı atarsam kendime kiralık katil tutacağım.Allah senin belanı versin Ferhat.Benimkini senle evlenerek verdi.Seninkinide versin."kavga ederken içinden çıkan minik çirkefi daima sevmiştim.Ama İren'in inat edip bir daha bu eve adım atmayacağının farkındayım.
Ceyda kendisine boş boş bakmamı çözememiş, şaşkın şaşkın bana bakıyordu.Mersivenlerden gelen sesle kafamı oraya çevirdim.
" Oğlum bitti demi, kurtulduk o cadoloz para acısından." sözü kaşlarımı çatmama neden olmuştu.Annem cidden evliliğimin içine tabir-icaiz ise sıçmıştı.
"Bitti anne gidip camiadaki tüm dedikoducuları aramana gerek yok.Haberlerde her yerde, boşanmamız hakkında bir şeyler yazıyor. Sen gidip 'Oğlum boşandı' partisine yer bak hadi."dedim.
" AA tabi yer bakıcam oğlum. O cadolozdan kurtulmanı 40 gün 40 gece kutlamalıyız."dediğinde göz devirdim.
Annem İren'i hiç sevmemişti.İren'de asla altta kalmazdı.Kendini asla ezdirmeyen garip bir yapısı vardı.
