Arsen

7.Bölüm

Multi: Gece, Ayaz, Sinan 

Bölüm Şarkısı: Immanuel 

7.Bölüm: (Bugünlük bölümün ismi yok sfghdfg)

"Gece Hanım, Ziya Bey sizi bekliyor."

Kızarmış gözlerimle gelen görevliye baktığımda, içten bir tebessümle bana bakıyordu. Bakışlarımı tekrar boşluğa çevirdiğimde, kadının yüzüme baktığını hissedebiliyordum. Cevap vermedim ve kadın da zaten üstelemedi, kapıyı kapattı ve gitti.

Birkaç dakika sonra sabah gördüğüm yeşil gözlü koruma geldi ve beni sertçe kolumdan tutup ayağa kaldırdı, zorla aşağıya indirdi.

Aşağıya indiğim de Ziya masanın başına oturmuş, yemeğini yiyordu. Boş gözlerle Ziya'ya baktığım sırada bakışlarını bana çevirdi ve alaycı bir şekilde sırıttı.

" Otur bakalım, ufaklık." Hala boş gözlerle Ziya'ya bakıyor, ayakta dikiliyordum.

"Oturmayacağım." Dedim ifadesiz bir sesle.

Ziya bir kez daha alaycı bir şekilde sırıttı ve ardından yeşil gözlü koruması beni zorla oturttu. Oturduğum sırada yanımızdan bir kızın geçtiğini gördüm. Tahminen on yedi yaşlarında bir kızdı. Saçlarını toplamıştı ve iğrenir gibi bir surat ifadesiyle Ziya'ya bakıyordu. Tek bir kelime bile etmeden bahçeye doğru yöneldi ve bakışları beni buldu. Bir-iki saniye yüzümü inceledikten sonra kenarda duran kitabını alıp bahçeye çıktı ve gözden kayboldu.

Ağzıma tek bir lokma bile atmamıştım. Her ne kadar acıksam da yemeyecektim.

"Ne istiyorsun benden?" Sorumu yönelttiğim de Ziya hala yemeğini yiyordu ve en sonunda şarabını içip cevabını yöneltti.

"Senden bir şey istemiyorum. Ayaz'dan bir şey istiyorum ufaklık."

"Ayaz'dan bir şey istiyorsan benimle derdin ne?" Bu sefer iğrenç verici bir şekilde kahkaha attı.

"Kesin o kırmızı notu da sen yolladın, öyle değil mi?" Sorduğum soru karşısında kahkahasını kesti ve kaşları çatık bir şekilde dikkatlice yüzüme bakmaya başladı.

"Ne notu?" Dedi sakin bir ses tonuyla. Sorduğu soruya cevap vermediğimi görünce yavaş adımlarla yanıma geldi ve eğilerek kulağıma doğru fısıldadı.

"Sana ne notu dedim." Her kelimenin üzerinde durarak söylemişti bu cümleyi.

Cevap vermeyeceğimi fark edince eli, bileğimi sıkıca kavradı ve beni sert bir şekilde ayağa kaldırdı. Bileğimi tutan eli canımı yaksa da hiçbir şekilde ağzımı açmıyordum. İlerledi ve sırtımı duvara yasladı. Ardından elleri saçlarıma gitti ve saçlarımı aşağıya doğru çekti.

"Sana ne notu dedim!" Bir kez daha söyledi aynı cümleyi. Yine cevap vermeyince elini havaya doğru kaldırdı ve tam suratıma yaklaştırırken kapı çaldı. Birkaç saniye gözlerimin içine öfkeyle baktıktan sonra saçlarımı ve bileğimi bıraktı, merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı.

Birkaç dakika önce gördüğüm görevli kadın kapıyı açtı ve içeriye kahverengi gözlü, uzun boylu ve tebessüm eden bir adamın girdiğini gördüm. Adamın bakışları beni buldu ve dikkatlice bana baktı. Ardından merdivenlerden yukarı doğru çıkmaya başladı. Sanırım Ziya'nın ortağı filan olmalıydı.

Düşüncelerimden sıyrıldım ve bahçeye çıktım. Eğer o kızdan yardım istersem belki buradan kaçabilirdim. Yavaş adımlarla kızın yanına doğru yürüdüm.

"Selam." Kız kitaba dalmış olmalıydı, selam vermemle birlikte yerinde sıçradı.

"Affedersin, korkutmak istememiştim." Dedim gülümsemeye çalışarak.