"sunset memories"(on Going)

CHAPTER 1 : START

Pag pasok ko sa classroom ang ingay ng nga tao at ng makita ko ang mga kaibigan ko sila athena,joy at si sofie
Ngunit ng nabigla ako ng nalaman kong katabi lang ng room namin ang room ni alex ang ex ko at tinignan ako ng masma ni athena dahil ayaw nyang nakikita akong apektado kay alex

Si athena ang tipong kaibigan kong kahit nasa pinaka mababaw kang posisyon papataasin nya yun sa pamamagitan ng pag push sayo at pag
Papabilis ng confidence mo ang lagi saking sinasabi ni athena"kung nasaktan ka kahapon gamitin mo yung sakit nayun bilang lakas ngayon"
At ayun ang naging motto ko
.please stand up miss stacy.....
And si ale-
Miss.stacy....
Maam ... Napayuko ako dahil kanina pa pala ako wala sa sarili at ako pala ang sasagot sa board at sakto bago ako magsulat may naapakan akong madulas na nag sanhi ng pag ka dulas ko and jackpot natamaan ko ang worksheet naming lahat at nahulug sa lapag at tumilapon pa ang kape ni maam,

nubayan wala na nga ako sa mood pumasok tapos malas pa ako
Hayst... Bago ko pang pulutin ang mga papel ay nag sorry ako kay maam dahil ang kapal naman ng muka ko kung hindi ako mag aapologize diba?
Si maam fe hindi magagalitin kaya isa sya sa mga paborito kong teacher at isa pa ngayong grade 10 buti naman adviser ko si maam. Fe at syempre dahil natapon ang kape ni maam at nahulog lahat ng worksheet at sh*t kasi nabasa yung ibang work sheet kaya babawi ako bukas at matapos ang 3 subjects namin,vacant na namin
At hindi ako hinintay ng mga kaibigan ko ... At nag-ayos muna ako sa room ng upuan at lumabas na ako at bago ako maglakad palayo may humawak bigla sa braso ko pagkatalikod ko si alex.

"alex ano ba bitiwan monga ako"
Pero nakita ko ang mata nyang mukang nangangawa at sinabi nya sakin"hindi mona ba ako mahal"
"alex hindi na tayo pwede hindi lahat ng iniwan mo pwede mopang balikan" talagang gusto konang umiyak noon kaya umalis na ako

habang bumababa ako ay meron nakapatid at muntikan na akong mahulog buti nalang may sumalo sa akin"miss ok ka lang?"ang classroom hottie na si james i can clearly see the

sun in his eyes at sabay ngiti ako at sinabi ko"ok lang naman ako thank u pala" at sumagot naman si james" lahat naman sigurong gagawin yun diba?".at ngumiti nalang ako at bago ako umalis . "teka miss" napalingon naman ako. "pwede ba tayo magusap mamaya sa parking lot" sabi ko naman "s-sige at sinabayan ng ngiti"

" Natapos nadin ang klase
Gusto konang umuwi" .ngunit naalala ko pupunta pala ako sa parking lot bago ako bumaba nagpaalam nako sa mga kaibigan ko at tyaka bumaba na ako at pagpunta ko sa parking lot walang tao kundi si james lang na nakangiti at masaya at ako naman tong nagtataka na bakit sya masaya kaya nakuha ko syang tanungin.
"james ano ba it-" napatigil ako dahil may nakita ako sa gilid ng mata kaya tumungin ako sa kaliwa at nakita ko si..... Si..alex at biglaan akong hinawak sa nagkabilang braso ni james
"alam kong mahirap mag move on stacy pero maging masaya kadin sa sarili mo dahil hindi ikaw ang nawalan siya ang nawalan" sabay turo sa kaninang kinaroroonan ni alex.

"isipin mo stacy nawalan ka ng isang negatibong tao sa buhay mo ito may itatanong ako sayo . Ok?"
Tumango nalang ako
"halimbawa stacy may sakit ka paano tapos tumagal yung sakit nayun anong mangyayari? Sinagot ko ang tanong ni james " lalala ang sak-
Pinutol ni james ang pagsasalita ko
"lalala ang sakit katulad din yan kapag pinatuloy mopang umiyak at mangawa dahil sa kanya" at nagulat ako sa biglaan nyang ginawa niyakap ako ni james..

Pagkatapos nya akong yakapin ay tumingin ako sa relo ko at 5:22 pm na at kaninang 4:30 pa ang uwian namin kaya..." james. mag-gagabi na aalis na ako at sinagot ni james ang sinabi ko " teka stacy saktong sakto mag-gagabi na at naglakad si james papuntang likod ng school namin at sumunod naman ako sakanya ...

At umakyat sya sa isang hagdan na may way pataas at umakyat din ako doon maliit lang sya pang dalawahan lang at may napansin ako merong pink sunset at hinintay namin ni james lumubog na iyon at natapos sya ng 5:54 pm at hinatid ako ni james sa bahay namin at wala namang problema doon dahil si papa ay iniwan na kami ni mommy at si mommy nasa canada at start ng umalis si papa naging cold na ang mommy ko only child lang kasi ako kala ko nga magiging perpektong pamilya kami pero di pala at naalala ko ang huli saking sinabi ni papa bago sya umalis " ang sunset ay naglalarawan na kahit gano ka miserable ang araw mo magiging masaya kadin sa dulo"