CHAPTER 12:ITS TIME TO GO

16 3 4
                                    

PAGKATAPOS naming kumain naisip ni sofie at cathy na bumaba sa lobby at maglakwatsa mga galaerang babae HAHAHA nagstay ako sa kwarto syempre gigitna ako kay alex at james mamaya magsapakan to

Subukan nila uupakan ko sila
Habang nanonood sila nagtaka ako bakit wala pa si sofie at cathy dahil mag dadalawang oras na kaya naisipan kong bumaba sinamahan ako ni alex at hindi ko pinasama si james baka ano mangyari sa room namin kaya andun sya nagstay

Habang nasa elevator kami naiilang ako sa akbay sakin ni alex hindi alam kung bakit at nakasalubong namin si cathy

"Stacy si sofie!"kinakabahang pagsabi ni cathy
Pumunta kami sa direksyon na tinuro ni Cathy kung asan si sofie pagpunta namin nakita namin nagtatalo si sofie at ang kanyang tatay

"Hindi kana natuto kaka sama mo iyan sa mga barkada mo Sofie" sigaw nang kaniyang tatay sakanya

"Sorry stacy,cathy and alex uuwi nako nalaman ni papa na andito ako good bye guys its time for me to go"
At inakap namin si sofie at pumasok na sya sa kotse nila at pinanood namin pauntiunting nawawala sa paningi. Namin yung kotse nila sofie

Nalulungkot ako wala na si sofie

Bumalik kaming tatlo sa kwarto at kinuwento kay james ang nangyari nag lunch kami sa same restaurant na kinainan namin

Nangungulila ako agad sa pag alis ni sofie
Dahil sakin mapapagalitan nanaman sya

Nadidinig ko ang kanta sabi

Sometimes givin' up is the strong thing

Sometimes to run is the brave thing

Sometimes walkin' out is the one thing

That will find you the right thing

NAALALA KO NANAMAN SI Sofie
Sana okay na sya at di mapahamak

Napaisip ako ano nasa loob nang letter na kinuha ko galing sa bahay ni mommy
Binuksan ko ang isak sobre

"Dear stacy
Anak hindi na ako makaka abot sa pilipinas dahil sa pagbabanta nang iyong nanay delekado buhay natin pag umuwi ako sana maintindihan moko
Huling hiling ko bilang tatay mo sana maging masaya ka magpakabuti sa lahat nang tao
                                                                      Nagmamahal john"

Nasaktan ako dahil ang nanay ko may kasalanan bakit wala akong ama na makasama ngayong panahon

Binuksan ko pa ang huling sobre

"Dear stacy
Umiwas ka sa gulo kahit ganyan ugali nang step mother mo maging mabuti ka sakanya
Wag ka~"

Putol ang sulat may punit dahil siguro sa insidente kahapon sa may kotse

Napaakap ako kay james sa sobrang lungkot

"Dear stacy
Pasensya na kita nabigo kita bilang anak ko pasensya na kung lalaki ka na walang ama hindi ko gustong umalis pero sobra na ang iyong  nanay kaso hindi kona malaman ano nangyari sakanya"

"Stacy!"agresibong gising sakin ni james
Panaginip lang pala kala ko ano na

Napaisip ako dahil ang gulo nang letter ni papa diko maintindihan sino nanay ko,sinong step mother
Andaming tanong na naka baon sa isipan ko ngunit katahimikan lang naiilabas nang bibig ko

Kaya mahirap din lalo na walang kaliwanagan ang nangyayari at kinakabahan ako dahil delekado din ang mga kaibigan ko baka mapahamak sila dahil sa aking nanay

Napadasal nalang ako na sana maging okay na lahat diko na alam ano nangyayari sana maging ayos na
Sana maging okay na Sofie

Sa bagay na diko maayos kahit gusto ko pinagdadasal ko nalang

Pagkatapos namin kumain namin nang hapunan natulog nako dahil inaantok ako at pinagiisipan ni Cathy na pumunta sa bahay ni sofie para mag apologize

Sana maayos ang takbo bukas nang tadhana  at
Walang mangyari

Delekado na ang panahon kungsaan madaming tao ang against sayo at backstabbers

Hahanapin ko ang sagot sa lahat nang tanong ko walang makakapigil saakin kahit sino du nako susuko...



"sunset memories"(on Going)Where stories live. Discover now