"sunset memories"(on Going)

CHAPTER 7 : BA'T GANUN?

Nagising ako ng 6:25 am habang ako'y nagmamadali nadapa ako at nakita ko na nadaganan ko ang isang papel na nakasulat ay

"total votes for S. A President"
Stacy - 2,698 votes
Cathy-1,656 votes
Juan -568 votes
                     ETC.

kaya nagmadali akong bumaba dahil ako nga pala ang School arrangement  President
At dahil monday sa school grounds ang deretso namin

Habang ako'y pa-alis na si Yaya Telma  ay parang masaya na diko malaman

Ilang minuto makalipas nasa school na ako pag tingin ko sa school grounds  walang tao at biglaan akong may narinig na ingay mula sa 5th floor ang floor kung saan naka post ang mga bulletin at updates about sa school
Bago ako makapaglakad papunta sa mismong bulletin may humila ng kamay ko at naglagay ng papel diko namalayan kung sino dahil madaming tao ang nagkakagulo

"Ano ang Problema hindi ba dapat nasa school ground kayo?!"
Tanong ko.

Biglaan nalang silang bumaba ng mabagal tapos yung iba bumubulong ng "pasensya po" after all masaya pala maging S. A president

Habang bumababa ako napansin ko si alex kasama si kisha oo masaket pero sabi nga
Nga nila people are beautiful as sunsets if you let them go.

Bago ko sila malagpasan ngumiti ako
Well yung reaksyon ni kisha parang nagulat

Ilang minuto din pagkatapos ng flag ceremony pinatawag ako ni ma'am Heidi
Medyo kinakabahan ako dahil baka may nagawa akong mali or kung ano.

Habang ako'y pa-punta sa office ni ma'am Heidi napansin kong wala pang pumapasok na james.

Pagpasok ko sa office ni ma'am iba ang awra ng kwarto andilim na parang diko mamalayan.

"stacy about sa iyong posisyon sa School you will be arranging  the school contest"
Sabi ni ma'am  Heidi.

"o-opo"
Sagot ko.

"make sure na maayos ang trabaho mo, is that clear? "
Masungit na pagbabala sakin ni ma'am Heidi.

Bago ako lumabas may binigay sa-akin si ma'am heidi listahan siya ng contestants at nahagip ng mata ko ang pangalan ni james
"James Mendes"
Napabulong ako.

Habang ako'y naglalakad pa-deretso sa room namin naisipan ko munang hanapin si james tutal its only 7:28 am at 8:30 ang start ng klase namin ....

Naisipan kong pumunta sa may garden dahil doon ko madalas makita si james dati
Pag punta ko biglaan kong napansin si alex

"oh Stacy hindi ba dapat nasa klase ka na"
Tanong ni alex.

"hinahanap ko kasi si james"
Sagot ko.

"basta pumunta kana sa klase ah? "
Tanong nya.

"o-oo"
Sagot ko

At naglakad na sya palayo
Habang ako'y naghahanap sa garden nakita ko may dalawang anino pagsilip ko sa may gilid kung saan nanggagaling ang mga anino ako ay nasaktan imbis na iluwa ng hallway si james

Nakita ko si cathy at james at biglaan hinila ni cathy si james papunta sa kanya

"cathy? "
Bulong ko.
Pero nadinig padin nila

"look Stacy let me explain"
Sagot ni James.

"what i saw explains everything "
Sagot ko.

At napag-pasyahan konang umalis hirap pala makita ng ganun, ngayon pala randam kona yung selos at poot quits na tayo james
Nasaktan kita gumanti ka din naman sakin.

Pagpasok ko sa classroom papasok palang ang aming advicer .

Ilang oras makalipas lunch na namin
Imbis na kumain ako umupo lang ako sa bench at pinanood ang kumikinang na araw

"Stacy bat andyan ka? "
Tanong ni Sofie.

"wala tumitingin lang sa langit at sa araw"
Sagot ko.

"Kumain kana ba?, ito oh "
Biglaang may inabot sakin si Sofie na Tinapay.

"Salamat"
sabi ko.

"Ano kaba wala yun,maliit na bagay bat ko naman ipagdadamot ang pagkain kung nilaan mo naman sakin ang oras mo "
Sagot ni Sofie.

Natahimik kami bigla at tinabihan ako ni a Sofie dito sa bench.

"AKO MA'AM! " "AKO! "
Ang iingay nila dahil alam nila ang sagot
Ang nakakinis pa kaklase ko si kisha

Ilang oras din uwian na.
Napaupo ako sa bench pag baba ko ng high school department

"Stacy bat andyan kapa diba dapat nakauwi kana? "
Tanong ni Sofie.

"Ayaan muna pinapanood kolang tong paglubog ng araw this might be the last sunset memory"

Pag uwi ko ng bahay sumilip ako sa bintana ng aking kwarto at naalala ang sinabi sakin ni Alex "sunsets are opportunities to reset Everything" napangiti ako

Nawala lahat ng galet,saket
Basta ang naalala kolang ang mga araw na magkasama kami ni Alex di ako nagsisi sa mga naging desisyon ko our time was priceless

Pero Ba't ganun kahit ginawa mo na lahat para mag stay ang tao aalis padin.
Sabagay nothing stay's forever,  no one stays forever  lahat yan aalis din

-WITTYJENN