Dirty Mind

Κεφάλαιο 4 "Ήθελα να ζητήσω συγγνώμη"

"Θα ήταν καλή ιδέα να πάμε..." και πριν προλάβω να απαντήσω ολοκληρωμένα ακούω τη φωνή του Ίαν να μας διακόπτει λέγοντας "Γεια σου Εσθέρ!"

Ξαφνιάστηκα. Ήταν το τελευταίο πράγμα που περίμενα να συμβεί εκείνη τη στιγμή. δεν μίλησα και συνέχισα να κοιτάζω τον Τζέισον περιμένοντας να πει κάτι. Όμως δεν το έκανε. Άρχισε να με πιάνει κρύος ιδρώτας μιας και κανείς μας δεν μιλούσε.

"Μπορω να σου μιλήσω;" ρώτησε ο Ίαν κοιτώντας με για άλλη μια φορά με κάπως εκνευρισμένο βλέμμα.
Ο Τζέισον στεκόταν εκεί και αμέσως μετά άκουσα από τον Ίαν ξανά ενα "Ιδιαιτέρως..." -το βλέμμα του αυτή τη φορά έκρυβε κάτι περισσότερο από θυμο-.

"Τζέισον μπορείς να μας αφήσεις για λίγο;"ειπα εγώ ενώ προσπαθούσα να σκεφτώ τι είχα να πω πως γω με τον Ίαν. Πόσο μάλλον μετά από τον άγριο καβγά που είχαμε.
Ο Τζέισον κοίταξε τον Ίαν με πολύ έντονο ύφος. Μπορούσα να καταλάβω τον θυμό που ήταν δυνατόν να νιώθει για τον Ίαν όμως δεν καταλάβαινα τον λόγο.

"Καλά" είπε με μια ανάσα που σχεδόν δεν ακούστηκε καθόλου καθαρά, γύρισε το σώμα του προς την αντίθετη κατεύθυνση και κάθισε στο πεζούλι έξω από το σχολείο, ενώ με έτρωγε με τα μάτια του.

Εν τω μεταξύ ο Ίαν ξεκίνησε να μου μιλάει λέγοντας "Τι δουλειά έχεις με αυτόν;" διατηρώντας ένα μόνιμο εκνευρισμένο ύφος.

"Πρέπει να σε ενημερώνω σχετικά με τις παρέες μου;"ρώτησα περιμένοντας να προσπεράσει την ερώτηση μου, όπως και έγινε.

"Ήρθα απλώς για να σου ζητήσω συγγνώμη." είπε απότομα και κοίταξε τον δρόμο.

"Στην πραγματικότητα εγώ έπρεπε να το κανω" του είπα χωρίς δεύτερη σκέψη κι εκείνος γούρλωσε τα μάτια του.

"Μπα η δεσποινίς μας ζήτησε συγγνώμη τόσο εύκολα;" είπε ειρωνικά.

"Αν και πιστεύω πως αυτό που κάνεις θα σε καταστρέψει ήμουν υπερβολική." απολογήθηκα."Επίσης σε ευχαριστώ για την πρώτη ώρα"

"Δεν έκανα τίποτα"

"Άρα είμαστε εντάξει;"

"Ναι, υποθέτω" είπε εκείνος.

"Εσθέρ!!" φώναξε η Μπόνι και αμέσως γύρισα να την δω.

"Εμείς θα τα πούμε αργότερα ομορφη."με αποχαιρέτησε ο Ίαν με ένα στραβό χαμόγελο -ενα από τα πιο έντονα χαρακτηριστικά του-.
Κι όλο αυτό επειδή έχω ακούσει συζητήσεις κοριτσιών να μιλάνε και να αναλύουν το χαμόγελο του Ίαν. Μετά σκέφτηκα, πώς ήταν τόσο εύκολο να πει συγνώμη ο ένας στον άλλον; Πραγματικά δεν ξέρω πως έγινε τόσο αυθόρμητα.

Είδα την Μπονι να καταφθάνει όπως και ο Τζέισον.
"Τζέισον μπορούμε να τα πούμε κάποια άλλη στιγμή; Τώρα βιάζομαι πρέπει να φύγω" του είπα με ψυχρότητα. Ξαφνικά το πρόσωπο του σχημάτισε ένα ξινό ύφος όμως εγώ είχα ήδη πιάσει την Μπονι αγκαζέ και απλώς φύγαμε.
Ένιωσα πολύ άσχημα που τον απέφυγα με αυτόν τον τρόπο όμως δεν είχα και πολλές επιλογές. Ήμουν 50/50 στον να πάρω την απόφαση να του πω όχι και ναι.

Στην πραγματικότητα το σκεφτόμουν μέχρι να φτάσω σπίτι.Δεν μπορούσαν να ξεχάσω άλλωστε μιας και Μπόνι μιλούσε γι'αυτό συνεχώς.