A Murderer's Heart: Chasing Justice

ix. Unknown Affair

Luhan's POV

THIS IS THE FOURTH DAY since the day of the tragedy. Ngayon pa lang din ako pumasok ulit since I already felt better. Bumungad sa akin kaagad ang pag-aalala mula sa class A at co-officers ko nang malaman nila ang nangyari sa'kin. They've been asking me a bucketful of questions. Pero iniwasan kong sagutin ang lahat lalong lalo na ang tungkol kay Shaneia.

Speaking of Shaneia, kanina ko pa siya hinahanap but I found out that she's been absent also after the day that she saved me.

I deeply sighed. What the hell is happening to her. Namulat akong nakahiga na sa hospital bed nung araw na 'yon but when I asked the nurses kung may nakita ba silang babae na kasama ko, ay wala daw. A taxi driver brought me there, instead.

The scene of her fighting among those guys flashback on my mind. Hindi ko inakalang may ganun kalakas na babae. Ang tapang niya, and I never expected that she had a helpful heart without minding the risk of harming herself.

Naiinis ako sa sarili ko kapag naiisip ko na wala akong nagawa sa araw na iyon. Isa pa, a girl is involved! Kapag talaga nasaktan ang babaeng yun, lagot sa'kin ang mga lalaking nanakit sa kanya!

After the one hour class discussion ay dumiretso ako sa Faculty and Staff Office. Bumati ako sa mga gurong nasa loob na agad naman akong kinamusta. One of them informed me that those guys who beat me are already kicked out from the academy and the case is on-process.

Kaagad kong hinanap si Mrs. Villa, ang computer in-charge sa faculty.

"Ohh, Luhan- ano namang gagawin mo sa yearbook. Eh hindi ko pa naman yun natatapos e-lay out." Sagot ni Mrs. Villa nang hingan ko siya ng pabor.

"Sige na, tita. Please." I pleaded. Yes, she's my aunt. At alam kong pagbibigyan niya ang mahal niyang pamangkin.

"Oh, sige. Sus kang bata ka. E-on mo lang yung computer. Wag kang gumawa ng kalokohan diyan." She answered.

Dali-dali akong nagpunta sa computer ng sariling opisina ni Tita Villa. Pagka-on ko pa lang sa PC ay bumungad sa akin kaagad ang yearbook ng batch kong gagraduate na sa taong ito.

I searched her name.

Name: Shaneia Carvez
Birthdate: March 8, 2001
Guardian: Diana Ruiz
Motto: Life is horrible. Be a monster.

Ewan ko, pero natawa ako sa motto niya. Kaya naman pala napaka-demonyita ng dating niya dahil ganun na lang ang prinsipyo niya sa buhay.

But her motto means a lot. Parang ang dami niyang pinagdaanang hindi maganda.

I stared at her photo. Her eyes are fierce but when I closely looked at it I find it cute and attractive. Halatang napipilitan ang pagngiti niya. Her lips seems soft. Her cheeks are rosy. She's beautiful.

Out of the blue, I smiled.

I read it back and realized that she only had a guardian. I sighed. Kaya naman pala! That's why she cried when I brought up the topic about 'parents'. I remember the day when she cried in my arms on the office. The reason for it is because she had no parents at all.

I felt sorry for her.

Nagpasalamat muna ako kay tita bago tuluyang umalis sa opisina at naglakad na diretso sa klasrum.

Shaneia Carvez. We just got close a while ago. Pero napaka-misteryoso ng pagkatao mo. You makes my curiosity grew more kaya naman I feel like I want to know deeply about you.

"Luhan." Isang pamilyar na boses ang nagpahinto sa aking paglalakad. Bahagya ko itong nilingon at hindi ako nagkakamali ng inakala. Isang babaeng may blonde at curly ang buhok ang siyang nakatayo sa harap ko.