A Murderer's Heart: Chasing Justice

x. Identity Confirmed

Luhan's POV

AFTER THE BELL RANG nagkagulo ang mga kaklase ko for class dismissal. Isa-isa silang nagsilabasan na tila eksayted nang makauwi. Ang iba'y nagsisigawan pa ng "It's Friday, Fly day!" na may patalon-talon pang nalalaman. Napangiti na lang ako sa kanila. They seemed like jailed animals na nakalaya sa kanilang hawla.

Lumingon ako sa gilid nang mapagtantong hindi ko na kasa-kasama si bruha. Kani-kanina'y nandito lang yung babaeng yun ah. Agad ko siyang hinanap. Tumakbo ako palabas ng gate, without minding the students greeting to me. Well, nagmamadali ako sana naman maintindihan nila.

There!

I saw her riding a bus, pero hindi siya sa school bus namin sumakay kundi sa pampasahero. Mas nilakasan ko pa ang pagtakbo para umabot, FYI I am a varsity in runs. Sisiw lang sa akin ang pagtakbo kagaya nito.

Saktong umandar ang bus nang maka tapak ako sa loob, na halos pa nga ika tumba ko due to out-of-balance. Agad kong hinagilap si bruha. Hindi ganun ka dami ang pasahero kaya nakita ko siya kaagad. She's sitting on the last seat putting a headset on her ears while looking at the views outside the window, yan talaga ang nakahiligan niya. Napangiti ako bigla at napahawak sa dibdib.

I immediately sit sa bakanteng upuan which is malayo sa kanya. My heart is pounding faster than its normal beat everytime I stare at her angelic face. I don't know what's wrong with me.

Nang bumaba siya ay sumunod ako.

Humahakbang siya papunta sa lugar na hindi pamilyar sa akin. Kakaunti lamang ang mga bahay na nakikita ko.

(Beep beep)

Naramdaman ko ang pag vibrate nang mobile phone ko at binasa ang text message from my dad.

"I'm on front of the gate, son."
today 05:45 pm

Ows I forgot, nagpasundo nga pala ako sa kanya kanina. Agad naman akong nag reply -

"Dad, I'm so sorry. I forgot to tell you that I dropped by at my friend's home for our project."
today 05:46 Sent.

Inilagay ko na ang phone sa bulsa ko. Naramdaman ko pa ang pag beep nito but I ignored. Alam ko na ang sasabihin nun "Okay, son. Take care there, okay?" He's really a perfect father to me. Kakarating lang niya from States after 1 year, and within the one week mula nang dumating siya dito ay naubos iyon sa bonding naming dalawa kahit alam kong may inaasikaso siya sa kompanya namin. He never let us feel abandoned despite of his busy life. Dad's workaholic, but I salute him for he never failed to show his love to me and to my mom. Lalo na nung nalaman niyang nabugbog ako ng anim na kalalakihan. Gusto pa nga niyang etransfer ako ng ibang school, but I insisted to stay.

Nabalik ako sa reyalidad nang mapagtantong naglalakad ako sa tila wala namang katao-taong lugar. Medyo nagdidilim na rin ang paligid dahil mag aalas sais na. Nawala na rin sa harapan ko si Shaneia na kanina'y sinusundan ko pa. W-where did she go? Inilibot ko ang buong paningin sa paligid. Pero walang kahit na bakas na Shaneia Carvez ang nakita ko.

Anong klaseng nilalang ka ba Shaneia.

You're really driving me crazy.

∞

Shaneia's POV

Hindi nga ako nagkakamali may sumusunod sa'kin. Bago paman niya malaman kung saan ako tumutuloy ay iniligaw ko na siya ng daan. Alam ko ang bawat pasikot-sikot ng kalyeng ito. Sigurado, kung may magbabalak na pumasok sa erya na ito ay malilito kung sa'n dadaan.

Tanaw ko ang humahakbang palayo na si Luhan habang puno ng pagka-dismaya at pagkalito ang mukha. Why is he following me? Hindi siya maaasahan. He's been so aggressive to know my Identity.