Ikasiyam na karupukan

19 5 1
                                    


NA NGUNGUSO sya na parabang nagpipigil ng ngiti pero nasa mata naman ang pagkaaliw.

"Wag mo akong manguso- ngusuan Jordan Hex hah baka mangudngod kita sa iniduro." Hindi ko alam kung bakit ang init ng dugo ko sa pagmumukha nito ngayon.

"Pinaglilihian mo ba ako?" Tanong nito.

Kumunot ang noo ko, bakit ngayon ko lang naisip yon? Baka nga pinaglilihian ko ito.

Ngumisi ito at may kinuha sa likod nito na hindi ko napansing dala nya kanina. Iniabot nya ito saakin.

"Ano yan?" Supladang tanong ko. Isang kaperasong papel naman kasi iyon.

"Permahan mo." Napa tss ako ito pa ang bossy sa amin samantalang limang buwan syang missing in action?

Inabot ko parin naman ang papel kahit naiirita ako sa mukha nito. Kunot noong pinsikat ko ang papel at nanlaki ang mata ko ng mabasa ang malalaking titik roon sa bandang itaas.

"Marriage contract?" Maang ko sa kanya.

"Nababaliw kana ba?" Inilapag ko sa center table ang papel at bumuntong hininga.

"Akala mo ba Hex ganoon nalang iyon? Akala mo ba pakakasalan kita dahil lang may anak na tayo? Sa tingin mo ganoon lang iyon?" Medyo nainsulto ako sa ginawa nito. Kahit pa gaano ko sya ka gustong palasalan pero ganoon iyon e.

"What? What's wrong with that?" Kunot noong tanong nito ang sarap nya tuloy hambalusin.

Marupok ako pero alam ko kung anong gusto ko at yon ay ang explanation sa lahat.

"You don't have to marry me Hex dahil lang sa mga bata." Mahinahon kong saad na maslalong ikina- kunot ng noo nito.

"Sorry pero Hindi ko matatanggap ang marriage contract na ito." Tumayo na ako para sana pumasok sa kwarto.

"Ano bang sinasabi mo?" Tumayo rin ito saka hinarang ako.

"I'm not marrying you just because of the responsibilities you are talking about but because I wanted it, do you understand Dae?" Napalunok ako habang nakatingin sa mukha nitong seryoso at nahihirapan.

"Bakit? Mahal mo ba ako, Hex?" Wala ng pigil pigil to.

Umawang ang labi nito habang nakatitig lang sa akin. Lumunok sya.

"You think pag aaksayahan kita ng panahon kung hindi Dae? Kilala mo ako kung ayaw ko ini- etsapwera ko." Nagulat ako doon ah.

Umiling ako parang hindi kasi totoo.

"Pero bakit wala kang sinabi? Bakit puro anak ang iniwan mo sa akin?" Naiiyak kong saad rito.

Natawa naman ito. Ano namang nakakatawa?

"I get you pregnant for assurance at para wala kang kawala." Umupo uli ito saka ako hinapit sa baywang.

"You idiot, kung hindi lang kita mahal e." Tinampal ko ang braso nya.

"I love you since day one Dae pero alam kong may mga pangarap ka pa kaya hinayaan na muna kita but your tempting mo so much that's why." Saad nya saka hinalikan ang five months old kong tiyan.

Napahikbi ako, it was so shocking na mahal rin pala nya ako. Pangarap ko lang iyon noon e.

Hinaplos ko ang buhok nito kaya mapatingala sya sa akin nasa gitna kasi ako ng mga hita nito.

"I love you, babe." Madamdaming saad nya. Ngumiti ako pilit pinipigil ang mga luha, luha ng kasiyahan.

"I love you to long and I love you more now."








-----M.L.

Sorry if hindi masyadong expressive ang mga karakter mas nag focus kasi ako sa happenings at conversation nila e.

Thank you for reading and please vote for it.💞

Final karupukan is next and then wakas.


Karupukan gone wrong -under Editing Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon