ARAMIZA HOŞ GELDİN [ ARA VERİLDİ ]

1.BÖLÜM: Eskiler

1.BÖLÜM

* Sen her aklıma geldiğinde içimden bir şeylerin koparak uzaklaştığını hissediyorum. *

Ben bu hayatın ne kadar boş ve anlamsız olduğunu ' Seni Seviyorum ' deyip de gidenlerden öğrendim. Ondan öğrendim... Seni Seviyorum deyip de iddia uğruna terk eden o kişiden öğrendim.

Ben asla ve asla Aşka inanmazdım. Ya da inanmadığımı sanıyordum. Ama ona Aşık olunca aşkın ne kadar kutsal bir şey olduğunu öğrendim ve yanı sıra bir insanın canını ne kadar çok yaktığını da.

11. sınıfta yaptığım bir hata işte. En büyük pişmanlığım onunla çıkmak oldu. İddia uğruna çıktığını öğrendiğim gibi ayrılmıştım zaten Mert'den. Ve yaz tatiline girdiğimiz gibi Annem ve Babamı zorla da olsa okulumu değiştirmeleri için ikna edebilmişti. Okulların açılmasına sadece üç gün kalmıştı. Üç gün sonra 12. sınıf ve artık bir ÖSYM öğrencisi olacaktım.

Yayılarak oturduğum kamelya'dan kalkıp parkın çıkışına doğru sesiz ve sakin bir şekilde ilerledim.  Telefonumu elimde tutuğum'dan dolayı avuçlarımın içi terlediği için telefonu kotumun arka cebine sıkıştırdım. Evim ve park arsında bir otuz dakikalık mesafe vardı zaten evde bunalınca hava almak için buraya gelmiştim.

Ana caddeye çıkınca kaldırımda dükkanları inceleyerek ilerliyordum. İsmimi duymam ile olduğum yerde durdum fakat arkamı dönmedim. Dönemedim.

'' AZRA!!! '' Omzuma değen el ile sanki ateş değmiş gibi hızla çekilip arkamı döndüm ve ifadesizce Mert'e baktım.

'' Ne var? '' 

'' Konuşalım mı biraz? '' Alayla gülüp bir anda ciddileştim.

'' Bizim konuşacak şeylerimiz aylar önce konuşuldu ve kapandı bir daha açılmamak üzere. '' Bakışlarını benden çekip başını gökyüzüne çevirdi derin bir nefes alıp geri verdi ve tekrar bana döndü.

'' Seni bir türlü aklımdan çıkaramıyorum. '' Bir anda kahkaha atınca sanki delirmiş im gibi bana baktı.

'' Ama ben nedense sen her aklıma geldiğinde içimden bir şeylerin koparak uzaklaştığını hissediyorum. '' Arkamı dönmüş tam gidecekken bir anda kolumu tutup çekmesi ile neye uğradığımı şaşırdım. 

'' Daha kaç defa söyleyeceğim sana. Pişmanım hemde çok pişmanım. Seni gerçekten çok seviyorum. '' kolumu çekmeye çalışıyordum fakat benim çekmeye çalışmama ile dahada sıkılaştırıyordu parmaklarını. Hem de canımı acıtacak derecede sıkıyordu parmaklarını.

'' Canımı acıtıyorsun... Bırak kolumu. '' kolumu bırakmak yerine daha çok çekti ve beni kendine biraz daha yakınlaştırdı.

'' Kız sana bırak diyor neden bırakmıyorsun pezevenk. ''  Sesin geldiği yöne baktığımda istemsizce güldüm çünkü yardım edecek gibi görünüyordu.

'' Sana ne oğlum sevgilim değil mi istediğimi yaparım seni ilgilendirmez. Şimdi ikile. ''  Bizim yaşlarımızda ki çocuk kafasını sağa ve sola eğip boynundan sesler çıkardı.

'' Biz sevgili değiliz. '' çocuk bir anda Mert'e yumruk atınca Mert kolumu bırakmak zorunda kalmıştı çünkü hiç beklemediği bir anda yumruk yeyince yere düşmüştü sırt üstü. 

Çocuk yere düşen Mert'i yakalarından tutup kaldırdı ve ileriye doğru savurdu. '' Şimdi sen ikile Pezevenk. '' 

Mert bana kısa bir bakış atıp geldiği yöne doğru ilerleyip gözden kayboldu. Yanımdaki çocuğa döndüğümde çoktan ilerlemeye başlamıştı. Hemen peşinden koşup ona yetiştim. Bana yandan bakıp ilerlemeye devam etti.