Yanımda oturan serseri Lee Hyun Woo'dan biraz korkmuştum dersleri dinlemiyor,uyuyor ve arada benim bacaklarıma bakıyordu tanrım! Hem serseri hem de sapık biraz tatlı ama pisliğin önde gideni insanlar neden ondan korkuyor ki? O kadar da güçlü birine benzemiyor!...
Dersler bitmişti Lee Hyun uyuya kalmıştı ve melek gibi uyuyordu yüzüne dokunmak istiyordum Aishh! Saçmalama Lee Hi! Ama yine de izlemekten zarar gelmez
-Wow! Ona bu kadar çabuk aşık olucağını bilmiyordum?
Dedi biri. Arkamı döndüm ve Jung Yong budalasına
-Aşık değilim!
Dedim sinirle. Gülmesi birden bitti ve ciddi bir şekil de
-O tehlikeli! Bu yüzden ona daha önce kimse aşık olmadı! Ona dikkat et!
-Uyarıların için teşekkürler!
Dedim ve oturduğum yerden kalkıp okuldan çıktım...
Eve geldiğim de babam yoktu üstümü değiştirip,evi topladım,yemek yedim ve ders kitaplarını açıp çalışmaya başladım...
Kaç saattir bu pozisyon da ders çalışıyordum bilmiyorum? Bildiğim tek bir şey varsa o da her yerim çok ağrıyor telefonuma mesaj geldi açtım
Kimden:**********
-Lee Hi benim Woo montunu ve pembe bir defter unutmuşsun evinin önündeyim!
Yazıyordu telefonu bıraktım pembe defter mi? Günlüğüm ve o Lee Hyun'un elinde acaba okumuş mudur?...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STUPID
Fanfiction"Ben Lee Hi lise öğrencisiyim. Bu sene Çin'den Güney Koreye gidiceğiz ve yeni hayatım olucak. Acaba beni Kore'de neler bekliyor?" ©TÜM HAKLARI SAKLIDIR
