Zawgyi~
အခန္း (၃၀)
ဒါေတြအကုန္ သူလုပ္ေပးစရာမလိုေပ။ သူမ မ်က္လံုးထဲတြင္ေတာ့ သူသည္အင္အားႀကီးမားသည့္ နတ္ဘုရားတစ္ပါးပင္။
သို႔ေသာ္ သူမတို႔ႏွစ္ဦးၾကားက အကြာအေ၀းေလးသည္အခ်ိန္တုိအတြင္းမွာပင္ နီးကပ္လာသလိုခံစားရသည့္အတြက္ သူမ ေပ်ာ္လွသည္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူမသည္ သူ႔ေက်ာျပင္ကိုသာ ေငးၾကည့္ၿပီး သူ႔အေၾကာင္းစဥ္းစားေနရသည့္ ကိစၥမ်ိဳးမလိုအပ္ေတာ့ေပ။
အနည္းငယ္ဆိုးသည့္အရာတစ္ခုကေတာ့ တုလင္းလန္၏ ဗိုက္သည္ ပိုပို၍သာ ႀကီးထြားလာျခင္းျဖစ္သည္။ ဟန္ေလာ့ထင္းပံုစံမွာ ကမာၻ အကာကြယ္တတ္ဆံုး အေဖတစ္ေယာက္၏ ဟန္ပန္ျဖစ္လို႔ေနသည္။ သူမ မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သည္ျဖစ္ေစ၊ သက္ျပင္းအသာခ်မိလိုက္သည္ျဖစ္ေစ သူ ခ်က္ခ်င္းကို တုန္လႈပ္သြားတတ္တာျဖစ္သည္။ သူ ခ်က္ခ်င္းခုန္ထလာၿပီး သူမကို ဆရာ၀န္ဆီ ေပြ႕ေခၚသြားတတ္သည္။
အႀကိမ္အနည္းငယ္ႀကံဳေတြ႕ရၿပီးေနာက္တြင္ ေဆးခန္းမွ ဆရာ၀န္ႏွင့္ နာ့စ္တို႔သည္ သူတို႔ကိုျမင္လွ်င္ စာရင္းေတာင္မသြင္းေတာ့ေပ။ သူမတုိ႔ကို ဆရာ၀န္ေစာင့္ၾကည့္ခန္းထဲသို႔သာ တန္းလႊတ္ေပးၿပီး ကုသေစေတာ့သည္။
ထုိကဲ့သို႔ အျပင္ေလာကတြင္ ဆုိးရြားစြာျပဳမူသည္မွတပါး သူမ အခုေတာ့ အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ေနရတာျဖစ္သည္။
"ကိုယ့္ကို ဒီမွာေစာင့္ေန... စြပ္ျပဳတ္ပူပူေလး ယူလာေပးမယ္..." ဟန္ေလာ့ထင္း သူမကို ဆုိဖာေပၚတြင္ခ်ထားၿပီး မီးဖိုခန္းထဲမွ စြပ္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ကို ယူလာကာ အျပင္ျပန္ထြက္လာသည္။ သူမ ပူသြားမွာကိုစုိးသည့္အတြက္ တစ္ဇြန္းၿပီး တစ္ဇြန္းသာ ခြံ႕တုိက္၍ေနသည္။
တုလင္းလန္ အနည္းငယ္ရွက္ေနေသးေသာ္ျငား သူမ ႏႈတ္ဖ်ားကိုေရာက္လာသည့္ စြတ္ျပဳတ္ကုိေတာ့ ပါးစပ္အျပည့္ တစ္လုပ္ၿပီး တစ္လုပ္ေသာက္လိုက္ပါေသးသည္။ သူ ဆားထည့္ဖို႔ေမ့ေနေသာ္ျငား သူမကေတာ့ ဒီစြတ္ျပဳတ္ကို ကမာၻေပၚတြင္ အရသာ အရွိဆံုးစြတ္ျပဳတ္ဟူ၍ ထင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဒီလိုမ်ိဳးအေတြးသည္ ခ်စ္သူေတြ၏ အျမင္တြင္ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္ အေတြးပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။
YOU ARE READING
Who Allowed you to Get on the Bed? |Completed|
RomanceMy 2nd Pick for translation... Hope u'll like it. Translation completed...