Destiny (COMPLETED)

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 20

Careen's Pov.

       Nag pahinga lang ako ng konti kanina pag katapos non ay pumunta na ako sa Hospital dahil bukas ay mag sisimula na akong pumasok sa trabaho
Habang nag lalakad sa hallway ng Hospital ay may nadaan akong nag kasintahan. Nakaupo sila sa isang bench nakita ko kubg pano alagaan nung lalaki ang babae kumakain yata sila tapos pinunasan niya abg pisngi nito. Inialis ko na ang tingin ko dokn at na tuloy nalang sa pag lalakad.

Nakasalubong ko ang Doctor ni Mommy so nag tanong ako kung ano bang case ni Mommy at ayon nga sabi ng Doctor ay may mga iilang komplikasyon kay mommy lalo na at stage 3 na ang cancer niya tinanong ko di kung pwede ba syang iiuwi at ang sabi naman ay kung ano ang gusto ni Momm so I will ask her nalang later.

Nandito nako sa tapat ng kwarto niya binuksan ko ang pinto at si Rachel ang bumungad sa akin
Hi? Nakangiti niyang bati sakin
Hello? Hows maam? Nakangiti ko ding tanong sakanya
Kakatulog lang niya sila mommy naman ay kakaalis lang din dahil nay mga meetings pa daw sila. Sagot niya sakin
Tumango lang ako at ngumiti sakanya umupo ako sa sofa.

I checked my phone hindi ko alam ang gagawin parang may hinihintay akong taong magparamdam na alam ko naman na hinding hindi niya gagawin yon. Bumuntong hininga nalang ako ibinalik nalang ang cellpone ko sa bag.
Nag paalam si Rachel na bibili lang daw siya ng coffee tinanong niya ako kung anong gusto ko, coffee nalang din ang pinabili ko sakanya.
Napatingin ako sa gilid ko ng mapansin si mommy na gumalaw kaya naman dali dali akong tumayo gising na siya babangon siya kaya naman tinulungan ka siyang makaupo

You hungry mom? Tanong ko sakanya
No. Gusto ko lang umupo. Sagot niya sakin
Come here, nakangiti niyang sabi sakin at tinapik tapik ang gilid ng kama niya
Kaya naman lumapit ako sakanya at umupo.

Tell me, I know you're not okay. sabi niya sakin na parang nag aalala at hinawakan niya ang kamay ko tapos pinisil pisil iyon

My mom knows me well, nag sisimula ng mangilid ang luha ko ayokong tinatanong kung okay lang ba ako dahil alam ko na ang ending iiyak lang ako.

Come on! Anak, tell me if you want to cry iiyak mo lang mommys here.  Sabi niya sakin habang hinahaplos ang buhok ko.

Tinignan ko siya at doon na nag simulang tumulo ang luha ko. Pinahid ni mommy ang basa kong pisngi. Nakangiti siya sakin na parang sinasabing iiyak ko lang lahat.

Wala na kami mom. Humahagulgol kong sabi sakanya.

Why?  You can come here naman ng hindi monsiya hinihiwalayan? Bakit ka nakipag hiwalay? Sunod sunod na sabi niya sakin

But what should I do mom? That's the only way para hindi ko siya masaktan ng sobra alam mo naman na balak ko ng dito na mag stay cause I have plans at hindi ko sinabi ang tungkol na yon sakanya. Gumagaralgal ang boses nsabi sakanya.
But anak, ler me tell you this. Magagawa mo naman lahat yab ng hindi siya masasaktan alam kong maiintindihan ka niya dahil mahal na mahal ka niya anak.

Sa sinabing yon ni Mommy natauhan ako bakit nga ba bumitaw ako agad? Bakit hindi ko naisip na maiintindihan niya ko? Ang tanga tanga ko *heek* humihikbi ako ngayon hinahaplos ni mommy ang likod ko ngayon ay pinag sisisihan ko na ang nin desisyon ko. Pero wala na akong magagawa nasaktan ko na siya.
Naramdaman kong nakabalik na si Rachel inilapag niya ang mga binili niya at nakatingin siya sakin hindi siya nag tanong at parang naintindihan kung anong pinag dadaanan ko ngayon.

Pumunta ako sa cr at doon pinakalma ang sarili ko,. Hunarap ako sa salamin pinagmasdan ko ang sarili ko. Ang laki mong rtabga Careen,  "PINAKAWALAN MO YUNG TAONG ALAM MONG IINTINDIHIN KA AT HINDI KA AT HINDI KA SUSUKUAN"
Nag hilamos ako. Pag katapos ay inihawak ko ang kamay ko sa lababo at yumuko huminga ako ng malalim ng ramdam ko na kalma na ako kahit papaano ay saka ako umabas.

Paglabas ko nakatingin sakin mommy nakangiti siya
Be strong anak, kilala kita may isa kanang sinayang kaya patunayan mo na ang opportunity na ito ay magagawa mo. Sabi niya sakin
Ngumiti ako sakanya at umupo na iniinom ko na ang kape na dala ni Rachel

  

Careen mauuna na ako ha may kailangan pa kasi akong puntahan. Napatingin ako kay Rachel ng mag salita sya
Sige, Ingat ka ha? Sagot ko sakanya at nag madali na siyang lumabas.

Dalawa nalang kami ni mommy at pinag uusaoan namin ay ang about sa company mga ibang bagay na hindi nasabi ni tita ng mag usap kami.