THE HEARTBREAK UNIVERSITY(On-Going)

Chapter 23 (Curiosity)

A/N: Bakit ganun?? Hindi ko kayo matiis?? Dami kasing nagmemessage saken na magUD na. Ang balak ko talaga sana sa January na ang next UD! Pero heto ako ngayon, Mag-uupdate na. Lakas nyo talaga saken :)

Advance Happy New Year ♡♡♡ Sana naman eh nabasa nyo yung AUTHORS NOTE :) Lovelots :*

-- Ladyinblack1234

***

Mabuti naman at wala kaming pasok ngayong araw. Binigay sa amin ang araw na ito para makapagpahinga kaming lahat!

Bukas na bukas rin tatanungin ko sya. Pero sa ngayon, hindi ko pa alam kung saan ako kukuha ng lakas ng loob para masabi ko sa kanya ang lahat.

Para malaman ko na ang Katotohanan.

Lumabas ako sa kwarto at nakita ko si Tita na nagluluto ng aming almusal. Ang bango naman. Naramdaman ko naman ang pagkalam ng aking tiyan.

Ngunit may mas maganda akong naisip. Matutulungan kaya ako ni Tita??

"Tita Goodmorning" Masiglang bati ko sa kanya.

"Goodmorning Nikki! Can you do me a favor?"

"Oh sure Tita"

"Paki-gising naman si Yassi. Okay lang ba?" Akala ko naman kung ano XD

"No prob" At umakyat na ako sa taas.

Madali naman akong nakapasok sa kwarto nila dahil nakabukas na ito.

*Sob*

*Sob*

"Yassi are you crying?" Hindi ko kasi masyadong makita yung mukha nya kasi nakatalikod sya sa akin.

Maya maya ay bigla syang yumakap sa akin.

"A-ate Nikki *sob* i h-have a b-bad dream" W-whats with her dream??

"W-what's with your dream Princess?" Im stammering.

"S-she's Alive" Ha? Sino?

"Hindi kita maintindihan Yassi. Sinong sya? Anong sinasabi mong buhay sya?"

"M-magiingat ka Ate! Parang gusto ka nyang balikan" Labis akong kinabahan sa huling sinabi nya.

Imposible yun.

"No Princess. That's just a dream! Bihira lang ang nagkaka-totoo. Halika na sa baba, let's eat our breakfast"

Sumunod naman sya sa akin at nakangiti kaming sinalubong ni Tita.

"Have you cried Princess?" Napansin yata ni Tita ang pamumula ng mata ni Yassi.

"Yea. I did cry! But im okay now Mommy"

Minsan matino syang kausap.

Minsan napaka-misteryoso nya.

At kung Minsan, naman napaka-matured nyang mag-isip.

She's Weird! Ibang-iba talaga sya sa mga batang nakilala ko.

"Okay Nikki! Mauna ka na. Lilinisan ko lang saglit si Yassi"

Sinunod ko naman si Tita at at agad akong umupo ng makalapit na ako sa mesa. Hindi ko na alam kung anong nangyayari.

Maraming bumabagabag sa isip ko at hindi ko na alam kung anong gagawin. Bakit ba naging ganito ang buhay ko?

Ang Hirap.

Napakahirap.

Lalo na sa sitwasyon ko ngayon.

"Ate Nikki! Dont think too much. Kaya mo yan" I smiled at her.

"I know. Thanks Princess"

Nagsimula na kaming kumain. Wala si Tito dahil maagang pumasok sa trabaho. Ito na siguro ang tamang pagkakataon para tanungin ko si Tita.