What If It's Real?

6

"Okay ka lang ba?" Tanong sa akin ni Nick na  nagpabalik sa akin sa reyalidad.

"Ha? Oo naman" lingon ko sa kanya sabay  ngiti dito ng tipid.

"Kanina pa ko nag kukwento pero i can't even get your attention, is there something wrong?" malamlam ang kanyang mga mata na napayuko.

"H-ha?  Hindi naman sa ganon, iniisip ko lang kasi yung pangbayad ko sa last sem, di ako makakapag exam kapag di ako nakabayad." Nahihiya kong sabi sa kanya. Huling sem ko na kasi ito at makakagraduate na ako.

Nagpaangat ng kanyang tingin sa aking mga mata. Hinawakan niya ang baba ko iniharap ang mukha ko sa gawi niya.

"Just don't think about it, para ano pa at nandito ako" sabi nito sa akin sabay halik sa noo ko.

Niyakap ko ito ng mahigpit. Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung wala si nick sa tabi ko.  Umalis ako sa probinsya at nagbaka sakali dito sa maynila dahil mas maraming oportunidad rito.

Maswerte ako kasi naninirahan ako sa mga tiyahin, pinatuloy nila ako dito ng libre kaya't tanging respeto at pagtulong nalang sa kanila ang maigaganti ko.

Sa gabi ay nagtatrabaho ako at sa umaga naman ay nag aaral. Dalawang taon lang kasi noong naghinto ako kaya ngayon ay pinagpatuloy ko.

Nakilala ko si Nick sa isang fast food chain. Puno ang upuan noon at eksaktong bakante naman ang upuan sa harap ko. He asked me if he can sit towards me, and I said it's fine with me.Nagkakakwentuhan kami habang kumakain. Tinatanong niya ako kung paano ako napadpad dito sa Maynila, kinumusta din niya yung pag aaral ko.  While me, I also asked him kung anong pinagkakaabalahan niya, sabi niya ay trabaho lang, sa aking hinuha ay nasa dulo na ng kalendaryo ang kanyang edad kayat napatanong ako kung  wala ba siyang girlfriend or what pero nginitian lang ako nito at umiling.

Magaan ang loob ko sa Nick. Matapos ko kumain noon ay hiningi niya ang numero ko. I didnt say anything, feeling ko kasi i found a brother in him. Mula noon, lagi na niya ako tinatawagan at tinetext, he's always concern with me. He's also caring, everytime we went outside, lagi siyang naka alalay.  He's sweet tapos  sobrang bait din. Hindi ko alam kung bakit ganood ang pakikitungo niya sa akin pero habang tumatagal ay nahuhulog na ako sa kanya.

March 24, he confessed to me.  He was trembling that time na baka daw after non, iwasan ko na sya. Natatakot sya ma baka hindi ko siya gusto. Natatakot siya na magsabi ng nararamdaman niya kasi he's older than me. 11 year-age gap.  

Noong una ay hindi magsink in sa akin ang mga pangyayari kaya tumakbo ako palayo.  Lumipas ang ilang araw na parang wala ng ang mga nangyari.

Four years have passed, di na nya binring up pa yung pa ulit yung pangyayari na yon. After that day, wala, balik lang kami sa dating gawi na parang walang naganap na confession.

"Love?" Dalawang katok sa pinto ang aking narinig bago ito bumukas.

Napabangon ako sa aking pagkakahiga ng makita ko siyang may bitbit na tray.

"Oh, its okay mahal, just sit and put your back on the headboard, wag ka na tumayo"   sabi sa akin nito sabay upo sa kama ko sa tabi.

Ibinaba nya muna sa bedside table yung tray ng pagkain at kinuha ang thermometer. Inipit niya ito aking labi at inantay ang aking temperatura.

"Thirth-eight degrees.  Medyo bumaba na love, wag ka kasi nagpapagod ng ganon, mababaliw ako" sabi nito sa akin sabay haplos ng likod ng kanyang palad sa aking leeg at noo.

"Pano yung baliw?" Pamimilosopo kong tanong at nginusuan lang ako nito na siyang ikinatawa ko ng mahina.  May mainit pa ding lumalabas sa mata ko at ramdam ko pa din yung pagiging matamlay ng katawan ko pero kaya ko naman na. Kahapon pa talaga masama pakiramdam ko pero pinag overtime pa ko ng boss ko kasi kinalangan kong tapusin yung report about sa sales this month kaya ayun.