6

138 70 12
                                    

Celestia

I thought that the busy street of Sampaloc will wake me up from my deep slumber but I didn't expect that what woke me up are loud voices and continuous banging of door.

I first checked what time is it and what day is it now pero ang hindi ko maintindihan ay bakit ang aga nilang nagising ngayong alas-nuebe palang ng umaga at sabado pa!

"Nakakaasar!" Bulalas ko at pabadog na tumayo sa higaan.

I opened my door and immediately nagged at them. "Ano ba yan! Parang kayo lang tao dito ah!"

Pero napaatras ako sa nakita ko, I just saw Serena alone enjoying her own peaceful time.

"What?" Pagtatakang tanong ni Serena habang nakaupo sa harap ng pintuan.

"Ha?" Napakurap naman ako at umikot ang tingin ko sa buong bahay pero mukhang si Serena palang ang gising.

"I thought you guys were fighting or something." Pautal-utal kong sabi, hindi nga sumakit ulo ko sa biglaang pagbangon pero mukhang sasakit to sa kaka-english.

"Ah, you mean the noise from our neighbor? I also woke up from their banging." Sabi niya habang hinihipan ang baso.

Magkakatabi lang kasi ang bahay dito at kahit konting ingay lang ay talagang maririnig mo agad.

"Oh ba't may sigawang ganap?" Napalingon naman kami kay Ada na halatang nagising rin dahil sa ingay.

"Sa kapitbahay raw yon." Agap ko namang sagot.

"Ano ba yan, akala ko pa naman saatin kaya napabangon agad ako." Himutok niya at pareho nalang kaming nagkamot ng ulo.

Hindi na rin bumalik sa kwarto si Ada at dumeretso na sa CR. I also did my morning routine dahil hindi na rin naman ako makakatulog.

"By the way, the other two tenants arrived last night right? Did you happen to welcome them?" Tanong saamin ni Serena habang pareho kaming nagtitimpla ng kape.

Tatlong araw na pala simula nung lumipat ako dito sa Manila at tatlong araw ko na rin nakakasama ang dalawa kong housemates. The long wait is over, andito na rin sawakas yung dalawa.

"Tulog ako eh, late na rin kasi sila dumating." Sagot ko at ganon rin naman ang sagot ni Ada.

Hindi na namin sila nagawang salubungin dahil hindi na rin kami nagising at dahil na rin siguro sa pagod namin na naglinis at nag-ayos sa mga sarili naming kwarto

"Ah, sabi pala ni Mrs. Santos na kakausapin niya tayo pag kompleto na tayo hindi ba? Baka mamaya pupunta na rin yon." Singit ni Ada habang nagbubukas ng isang sky flakes.

"Kelangan na rin natin mag-usap regarding sa mga appliances dito sa bahay like electric kettle, rice cooker and such." Pagpa-paalala ko sakanila.

Mrs. Santos let us borrow her electric kettle and stove habang wala pa raw yung dalawa dahil nasabi naman sakaniya na plano namin maghati-hati sa mga kelangan ng boarding house.

"Guys, when will your freshmen gathering be? Mine would be on Monday." Serena asked, still staring outside.

"Me too." Ada shortly replied and she just nodded, her attention is still stuck outside.

Reckless Decisions of YouthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon