Monique's POV
Habang tinititigan ko Ang babaeng Ito Hindi ko mapigilan Ang maalala Ang nakaraan
Lalo na sa mga sikreto Ni Ariston tungkol sa kanya
-Flashback-
"Ariston...bakit Hindi ka nagsasalita diyan ?"tanong Kay Ariston nasa harapan kami Ng hapag kainan at kumakain pero Parang Wala siyang nakikita sa harapan niya
Ilang araw na Ang lumipas simula Ng bumalik ako dito
Simula Ng kuhanin ako Ni Daddy sa Canada Dahil sa pagkawala ni Mommy
Napansin ko na halos Hindi ako pansinin Ni Ariston Dahil na Rin siguro Ng mahabang panahon na hinanakit niya sa akin
Who cares?atsaka hindi ko kailangan na makonsensya
"Ariston kausapin mo nga si Monique ngayon Lang nagbalik Ang kapatid mo bakit Hindi mo siya I welcome?"
Tumayo siya at umalis sa harap Ng hapag kainan na para bang Wala siyang narinig man Lang o nakita
Mukha ba akong lamok sa kanya?
"Huwag na po Daddy Hindi na kailangan Kung ayaw niya edi huwag Hindi ako namimilit Ng Tao"Saad ko
.....
"Manang may nag doorbell!!!"sigaw ko Kay Manang pero Hindi niya yata naririnig kaya Ako na Lang Ang nagbukas nun
"Bakit ba Kasi ganito sila akala ko ba mga katulong sila bakit Hindi nila inaayos Ang trabaho!!!"reklamo
"Hi Aris-"bumungad sa akin Ang babaeng may makapal na glasses at braces
Tiningnan ko siya Mula ulo hanggang paa at tinaasan Ng kilay
Para siyang weirdo sa paningin ko Wala man lang ka taste taste sa pananamit at masyadong pormal Kung isuot Ang uniform niya
Mukha siyang binubully na nerd sa school eeew...
"Walang magpapagawa Ng assignment.dito weirdo
Atsaka umalis ka na dito dun ka sa mga kauri mo makipaglokohan"
"Ah eh si Ariston Kasi Sabi niya-"
"Si Aris?so ano ka niya? katulong ...utusan?alalay?alipin?what ?"
"Let's go Avie"
Nagulat ako Ng bigla akong itulak Ni Ariston sa pintuan at hinila niya bigla Ang babaeng Yun
He's is too mean to me... kapatid niya ako pero Ang weirdo na Yun...Yuck friend niya Eww dapat mandiri siya dun
"I hate you Ariston!!! isusumbong Kita Kay Daddy!!!"
......
Dahil sa sobrang boring naglakad lakad ako sa buong mansion hanggang sa makarating ako sa pintuan Ng kwarto Ni Ariston Hindi ako pakialamerang Tao pero Ng mga oras na yun
Umandar na Naman Ang masamang pag uugali ko Dahil siguro nangigibabaw na Naman Ang malakas na dugo Ni Daddy na Namana ko Kay grandma Ang ugali na Ito
I smiled while trying to open that door
Hanggang sa nagbukas Yun
"Hmmm napakaswerte ko Naman talaga"
Pinagmamasdan ko ang style ng kwarto niya walang pinagbago mahilig pa Rin talaga siya sa black and gray
That bastard siguro sinunod lahat Ni Daddy Ang luho niya even this limited edition toy cars kumpleto siya
Binuksan ko pinakealaman Ang lahat Ng Makita ko dun hanggang sa may nakapa ako sa na pindutan sa painting na nakasabit dun biglang naging isang pintuan Yun at Naitulak ko Kung saan natuklasan ko na may secret passage sa isang maliit na room Yun na maraming books
BINABASA MO ANG
Till We Meet...Again(Wounded series No 2)
Romance"Time flies...halos apat na taon na pala simula Ng mawala siya Ang babaeng minahal ako Ng sobra Nasira ko Ang buong buhay niya nasaktan ko siya ...at hanggang sa huling pagkakataon Hindi pa rin siya Ang pinili ko Pinagsisihan ko Ang lahat ...lahat...
